“Mijn leven was kapot, ik zat in de goot. Het enige waar ik nog om gaf, was Feyenoord en mijn familie," vertelt hij. "De kroeg en het stadion De Kuip werden mijn thuisbasis. Dat ging zelfs zover dat ik met Kerst in de kroeg ging eten. Ik ging steeds meer drinken en werd steeds fanatieker voor Feyenoord.” Op een gegeven moment trekt Edwin het allemaal niet meer. Hoewel hij nooit eerder heeft gebeden, roept hij die nacht uit: “God, waarom overkomt mij dit allemaal?” Die uitroep verandert zijn leven.

Bom
Niet veel later bezoekt hij een psycholoog om met zijn issues aan de slag te gaan. Ook komt hij Irene tegen, de vrouw met wie hij inmiddels getrouwd is en twee kinderen heeft. Als Edwin hoort dat Irene christelijk is, moet hij even behoorlijk slikken. Hij heeft niets met het geloof. Sterker nog: hij verafschuwt God. Edwin vertelt: “Ik zei altijd: ‘Gooi maar een bom op die kerk.’ Toch was ik wel benieuwd naar Irenes geloof en ging ik een aantal keer mee naar de kerk. Ik begreep er niks van. Irene en mijn schoonouders probeerden het mij uit te leggen, maar ik begreep het niet goed. Mijn schoonmoeder adviseerde me toen om naar een Alpha te gaan.”

Vergeven
Samen met Irene gaat Edwin in 2004 naar Alpha. Vanaf het eerste moment is hij onder de indruk van de mensen daar. Hij merkt direct hun liefde op. Edwin vertelt: “Voor mij was het samen eten heel belangrijk. Ik ervoer vertrouwen en saamhorigheid. Ik mocht alles vragen en werd niet veroordeeld. Niets was te gek.” Het Alpha-weekend wordt hét omslagpunt: “Toen kwam de ommekeer. Daar heb ik de keuze voor God gemaakt.” Het belangrijkste wat hij bij Alpha leert, is om te vergeven. Hij zegt: “Voordat ik naar Rotterdam kwam, heb ik veel meegemaakt. In mijn jeugd had ik het niet altijd leuk. Ook werd ik al jong vader; ik zat toen nog op de mts. Mijn eerste vrouw bleek ernstige psychische problemen te hebben. Ons huwelijk hield geen stand en ik mocht mijn dochter lange tijd niet zien van mijn ex. Op Alpha heb ik geleerd om te vergeven.” 

Feyenoordpas
“Sindsdien is mijn leven ontzettend veranderd. Ik zal altijd Feyenoorder blijven, maar toch heb ik mijn Feyenoordpas weggegeven en mijn Feyenoordtattoos laten ombouwen. Nu staat er ook ‘God is liefde’ op mijn rug. Ik wil iedereen laten zien dat ik voor God heb gekozen!” Nadat hij ontdekt dat God van hem houdt, wordt hij rustiger: “God heeft door Alpha heen mijn leven veranderd. Mijn relatie met Irene is sterker geworden. Ons leven is verrijkt door het geloof. Ik kan niet meer zonder God. Natuurlijk heb ik soms nog pijn of ben ik bang of boos, maar ik zal God nooit loslaten.”

Nadat Edwin op Alpha tot geloof komt, raakt hij betrokken bij onder andere PKN Wijkgemeente De Rank in Krimpen aan den IJssel. Samen met andere gemeenten organiseert hij nu zelf Alpha’s. Daar ziet hij levens veranderen en relaties herstellen: “We zien ogen geopend worden.” Ook zijn moeder woont een Alpha-bijeenkomst bij. “Mijn ouders zien hoe ik ben veranderd. Ik hoop en bid dat mijn ouders, oudste dochter en andere familieleden tot geloof komen.”

Droom
“Ik droom dat Alpha breed gegeven wordt, in allerlei soorten kerken. Hoe mooi zou het zijn als de muren tussen kerken doorbroken worden! Het gaat om God en niet om de verschillen. Voor mijn eigen Alpha hoop ik dat we de plek van Alpha binnen onze gemeente kunnen verstevigen. Zo kan Alpha door blijven gaan, ook als ik een keer stop als coördinator.” Breed lachend beëindigt hij ons gesprek met de woorden: “Zelfs als ik stop, zal ik Alpha blijven promoten!”

Lees hier meer over het werk van Alpha.