Echte tolerantie kost moeite en doet pijn
Tolerant gevonden worden, dat willen we allemaal wel! Maar tolerantie oftewel verdraagzaamheid tegenover andersdenkenden volgens de van Dale, is een uitgehold begrip geworden.
Toen ik maandagochtend het nieuws las, verwonderde ik mij over de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb. Ik denk dat deze man aardig heeft begrepen wat tolerantie is. Nadat Pegida onder druk een barbecue aflaste, waar Aboutaleb toestemming voor had gegeven, zei hij daarover: “Het is jammer dat die groep niet heeft kunnen demonstreren, want het is belangrijk dat zij hun boodschap kunnen uiten. Hoe giftig die boodschap ook is. Het is een teken van intolerantie dat deze boodschap niet is geuit.”
De vraag is of tolerantie wel kan bestaan. Als je echt tolerant bent, dan moet je dat ook zijn tegenover mensen met een mening die (absoluut) niet tolerant is. En dat is lastig. Dan blijkt de tolerante mens ineens intolerant. Alles lijkt maar om één ding te draaien: je eigen geluk. Daarom bepaal jezelf of je een man of vrouw wilt zijn; daarom is het huwelijk niet meer iets wat alleen aan man en vrouw voorbehouden is; daarom zijn abortus en euthanasie je eigen keuze; daarom kies je je eigen (on)geloof.
Het probleem ontstaat pas als je daar anders over denkt. Al langere tijd is er in veel gemeenten geen begrip voor ambtenaren met diepgewortelde principes. De druk op echtparen om allebei te werken, wordt steeds groter. Als tegenstander van abortus en euthanasie word je online haast met de dood bedreigd. En op grond van de Bijbel zeggen dat het huwelijk bedoeld is voor een man en een vrouw, wordt je niet in dank afgenomen.
De vraag hoe lang het nog wordt toegestaan dat we elke zondag naar een kerk gaan, waar dingen worden gezegd die niet stroken met de algemeen heersende mening, lijkt ver weg. Ebru Umar durfde het dit weekend op Twitter aan om te zeggen dat je thuis maar gelovig moet zijn en dat het prima is om kerken te sluiten. Ik heb geen idee of zij zichzelf tolerant noemt… Maar in elk geval is de vraag hoe lang we nog zonder problemen naar de kerk kunnen gaan, misschien toch niet zover als het lijkt.
Jij hebt als christen over veel dingen een andere mening dan de heersende opvatting. Van alle kanten wordt de huidige moraal je opgedrongen. Wat jouw mening betreft, de meeste mensen zijn niet zo tolerant als Aboutaleb, maar hebben eerder dezelfde neiging als Ebru Umar. De zichzelf tolerant noemende links progressieve mens, is vaak niet zo tolerant. Want echte tolerantie kost moeite, doet pijn, is zeldzaam!
Josefien Verschuure is secretaris bij SGP-jongeren.
Praatmee