GKv-predikant: "Geloof zit te veel in ons hoofd"
"We redeneren veel, praten veel en gebruiken veel woorden. Zelfs als er iets bijzonders te vieren valt, gebruiken we eerst ellenlange formulieren," zegt ds. Maarten van Loon in het magazine OnderWeg. Hij wijst op "een spiritueel tekort" binnen de vrijgemaakte traditie.
"In het grote liefdesgebod staan hart en ziel voorop, maar ik merk bij mezelf dat er altijd een gereserveerdheid blijft," geeft de vrijgemaakt-gereformeerde predikant uit Wezep toe. "Ik lijk meer op de oudste zoon uit de bekende gelijkenis dan mij lief is." Daar baalt hij van. Volgens Van Loon heeft dit tot gevolg "dat de ruimte voor het mysterie, het onbevattelijke, ontbreekt."
Van Loon denkt dat hij en zijn GKv-broeders "voor een groot deel het product zijn van onze traditie", omdat het vrijgemaakte predikantenkorps vooral op het rationele spoor zit. De dominee merkt op dat veel gemeenteleden dit feilloos aanvoelen en daarom geestelijk bijtanken op conferenties waar ze in het hart worden geraakt.
Sinds een paar jaar probeert Van Loon in zijn preken "de bakens te verzetten". "Ik kwam erachter dat veel van mijn preken over de hoofden heen gingen: ze vertelden te veel de theorie en wortelden te weinig in het dagelijkse leven. Voor mij was dit aanleiding om in mijn preekvoorbereiding systematisch tijd in te ruimen voor de vraag wat er in een Bijbelgedeelte emotioneel en relationeel gebeurt."
Volgens de predikant doen hij en zijn GKv-collega's er verstandig aan om evangelisch-gereformeerd te preken: de inhoud gereformeerd, de manier en de passie evangelisch. "Het gaat namelijk niet om een trucje dat je moet leren, maar om een verdieping en verbreding van je eigen spiritualiteit, het aanboren van lagen die er wel zijn, maar die nog niet benut worden."
Foto: website ds. M. van Loon
Praatmee