Net zoals veel feestdagen is Moederdag compleet gekaapt door de commercie. Het kan zijn dat het bij jou gaat om het verwennen van je moeder – de meeste bedrijven gaat het er alleen om dat jij meer koopt. En dat lijkt te lukken, tenminste als jij nog aan Moederdag doet. Het aantal mensen dat Moederdag viert, loopt echter elk jaar terug.

Het AD vroeg zich vorige week dan ook af of het tijd werd voor een Moederdag 2.0. In dit artikel komen verschillende experts aan bod. Zo ook Esther de Jong. Zij merkt op dat je zorg en arbeid idealiter gelijk wilt verdelen. Dat de vrouw wordt neergezet als iemand die hooguit een halve baan heeft en de zorg voor het gezin op zich neemt, terwijl de vader het geld in het laatje brengt en de klussen doet, wordt gezien als stereotype, achterhaald. En misschien is dat zo. Misschien is het een goed idee om moeders een klusset cadeau te doen in plaats van chocolade of parfum. Stiekem vraag ik me af, wat ik mijn vader dan cadeau moet doen…

Misschien moeten we het niet meer hebben over de verschillende rollen van vader en moeder. Misschien is het tijd voor een Ouderdag. Dan hoef ik er tenminste niet over na te denken aan wie ik de nieuwe boormachine cadeau doe…

Het gaat wellicht wat ver om het hele concept man en vrouw niet meer te gebruiken. Maar het is wel hoog tijd om alle clichés over vrouwen en hun positie overboord te zetten. De vrouw van tegenwoordig is een man (misschien met iets meer emotie) die toevallig kinderen kan baren. Het is verontrustend dat nog niet alle vrouwen dat snappen. Hoe durven vrouwen ervoor te kiezen om niet of weinig te werken, omdat ze kinderen thuis hebben? Hoe kan het dat besturen niet zo makkelijk vrouwen kunnen vinden? Waarom moet de technische sector smeken om meer vrouwen?

Aan de politiek ligt het niet. Die probeert op alle mogelijke manieren te stimuleren dat man en vrouw beiden werken. Kijk alleen maar naar de belastingdruk. De belastingdruk voor eenverdieners ligt een stuk hoger dan die van tweeverdieners.

Zijn vrouwen dan onzeker? Zijn ze geïndoctrineerd? Speelt hun man de baas over hen? Of willen ze niet? Zijn vrouwen toch anders dan mannen? Zijn er vrouwen die met liefde “achter het aanrecht staan” en daarom minder werken dan hun man?

Met die laatste antwoorden begeef ik me op glad ijs. Toch durf ik dat aan. Niet om tot in de diepe details te discussiëren over werkende vrouwen en in het bijzonder over vrouwen in de politiek. Dat niet, maar wel om nog eens een ode te brengen aan mijn moeder en aan alle andere moeders die hun kind(eren) op de eerste plaats zetten. Dat zijn de vrouwen die mij het Bijbelse voorbeeld geven: “Opdat zij de jonge vrouwen leren voorzichtig te zijn, haar mannen lief te hebben, haar kinderen lief te hebben, matig te zijn, kuis te zijn, het huis te bewaren, goed te zijn, haar eigen mannen onderdanig te zijn, opdat het Woord Gods niet gelasterd worde.” (Titus 2:4,5).

Bij nader inzien vind ik een Ouderdag toch geen goed idee. Laten we het maar bij Vader- en Moederdag houden. Vrouwen (en mannen), laten we het moeder-zijn koesteren. Want dat is niet ouderwets en achterhaald, dat is prachtig!

Josefien Verschuure is secretaris bij SGP-jongeren.