Hoe twee Goddelijke interventies de schepping ingrijpend beïnvloeden
Tussen Pasen en Pinksteren wil ik graag iets delen over de meest basale gebeurtenissen van het christelijk geloof; twee Goddelijke interventies die de schepping ingrijpend beïnvloedden.
Met Pasen vieren we de redding van de mensheid dankzij Vader Gods opoffering van Zijn Zoon. Is het niet opvallend dat Jezus dit helemaal alleen moest ondergaan? Zelfs zijn beste vrienden konden deze zware last van extreme verlatenheid en pijn niet helpen verlichten. In feite sliepen ze, als waren ze dood… en dat is exact de staat van de mensheid op dat moment. Slapend als zombies en op de vlucht als hazen, volgden ze gewoon hun natuurlijke impuls om lijden te vermijden.
Pasen is, behalve Gods overwinning, een bewijs van menselijk onvermogen betreffende onze eigen verlossing. We kúnnen onszelf simpelweg niet redden. Zelfs niet ietsepietsie, onze aanhoudende inspanningen ten spijt.
Pinksteren is echter een heel ander hoogtepunt. De Heer was op spectaculaire wijze terug naar Huis gegaan en Zijn vrienden, hoewel compleet gered, waren nog steeds zwak en kwetsbaar; als heremietkreeften zonder de bescherming van een schelp. De Heer gebood hen daarom om zich terug te trekken in de bovenkamer waar hij het Pascha met hen vierde, met de opdracht te bidden en te vasten totdat de Heilige Geest hun harten zou vullen.
Tien dagen later, in een fractie van een seconde, ontvingen ze buitengewone geestelijke empowerment. Vurige vlammen verschenen boven hun hoofden en ze spraken de verschillende talen van de Joodse pelgrims die op het plein verzameld waren. Angst en zwakte waren verdwenen en een korte doch krachtige toespraak van Petrus had tot gevolg dat de harten van duizenden toehoorders zich openden voor de acceptatie van de verlossing door Jezus.
Gedurende de tien dagen daarvoor, zonder de aanwezigheid van Jezus en Gods Geest, konden ze zich alleen maar verbergen en bidden.
We kunnen onszelf niet bekrachtigen met Gods Geest. Maar het gaat er wel om dat we er vurig naar verlangen om deze uiterst kostbare geestelijke gift te ontvangen. Dat is van super groot belang, want niet de paus en ook niet de Bijbel, maar de Heilige Geest is de plaatsvervanger van Christus op aarde.
De Heilige Geest is niet zomaar een aardig extraatje van God, maar IS God.
Zeker, ik geloof dat een merkteken of zegel van God in onze harten geplant is, zodra we de Heer aanvaarden. Zoals een cookie in de cyberwereld. Maar om ons als een bron te laten overstromen, anticipeert God slechts op ons diepe verlangen naar meer bekrachtiging door Zijn Geest.
God zal ons tot overstromen toe vullen als we in Jezus geloven zoals geschreven staat, maar nog steeds geestelijk droog staan en zwaar dorsten naar volledige doordrenking. Slechts dan kunnen we functioneren als nieuwe scheppingen in deze wereld.
Daarom; laten we onszelf in de aanloop naar Pinksteren het volgende afvragen: Ben ik echt dorstig naar Gods levend water?
Praatmee