Het is nog maar een paar maanden geleden dat de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un en de Amerikaanse president Trump elkaar via de media uitscholden en dreigden met een totale vernietiging. Het is bijna niet te geloven dat er in korte tijd zoveel is veranderd.

Kim Jong-un en de Zuid-Koreaanse president Moon Jae hadden onlangs een – op het oog – zeer vriendschappelijke ontmoeting. De Koreaanse oorlog zou na 67 jaar voorbij zijn en een nieuw tijdperk van vrede zou zijn begonnen. Binnen een jaar zouden alle nucleaire wapens uit Korea verdwenen moeten zijn, kondigden ze aan. En dan volgt er over enkele weken nog een topontmoeting tussen Kim Jong-un en Trump.

Er is vreugde in Korea, maar de wereld reageert afwachtend. Eerst zien, dan geloven. En dat is begrijpelijk, de afgelopen tientallen jaren bleek telkens weer hoe wreed het Noord-Koreaanse bewind was. Het lijden van de Noord-Koreaanse volk en zeker ook van de Noord-Koreaanse christenen is met geen pen te beschrijven.

Zijn er verklaringen voor de plotselinge totale verandering in de houding van de Noord-Koreaanse leider? En is die verandering wel echt?
Eén van de verklaringen zou wel eens kunnen liggen in het bidden en vasten van heel veel Zuid-Koreaanse christenen in aanloop naar de ontmoeting tussen de beide Koreaanse leiders. Er werd dag en nacht gebeden en veel christenen vastten ook.
Een groep christenpolitici kwam in het parlement bijeen om te bidden en te vasten, aldus Yonhap News.

Toen ik dit las, moest ik denken aan 2 Kronieken 7:14 – ‘…en Mijn volk, waarover Mijn Naam is uitgeroepen, in ootmoed buigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zij zich bekeren van hun slechte wegen, dan zal Ik vanuit de hemel horen, hun zonden vergeven en hun land genezen.’
Deze woorden betreffen in 2 Kronieken 7 het volk Israël, maar ik ben ervan overtuigd dat de Heere in dezelfde zin ook de gebeden van andere volken zal horen en verhoren.

Ook de Noord-Koreaanse zwaar vervolgde christenen bidden al vele jaren om een ingrijpen van God in hun land, waar alleen de leider als god mag worden aanbeden. Breekt nu de tijd aan dat de Heere al deze gebeden gaat verhoren? Ik ben zeker hoopvol, in de wetenschap dat we een zeer machtig God hebben.

Deze dagen herdenken wij de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog en vieren wij de vrijheid die de Heere schonk. In de oorlogstijd werden velen bemoedigd door Psalm 46: ‘God is ons een toevlucht en vesting. Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden’ (vers 1).

Deze Psalm is ook actueel voor de Koreaanse christenen, zowel in Noord- als in Zuid-Korea. ‘God is in hun midden, zij zal niet wankelen; God zal haar helpen bij het aanbreken van de morgen’ (vers 6).
Vers 9 en 10 zeggen: ‘Kom, zie de daden van de HEERE, Die verwoestingen op aarde aanricht. Die de oorlogen doet ophouden tot het einde van de aarde, de boog breekt en de speer in stukken slaat, de wagen met vuur verbrandt.’

Laten we intensief blijven bidden voor verdere toenadering tussen Noord- en Zuid-Korea, voor de komende ontmoeting tussen Trump en Kim Jong-un en voor bevrijding van het Noord-Koreaanse volk. Vorige week werd ook al bekend dat Noord-Korea drie Amerikaanse gevangenen vrijlaat.

Als God werkt, kan niemand het keren. Hij hoort de gebeden die wereldwijd tot Hem worden opgezonden. Hij wil ze verhoren, op Zijn tijd en op Zijn wijze.
Ik geloof dat er wonderen gaan gebeuren als de deuren van Noord-Korea opengaan. De christenen in Zuid-Korea staan klaar om hun Noord-Koreaanse broeders en zusters te helpen. Familiebanden zullen worden hersteld.

Noord-Korea zal ontwaken, de Noord-Koreaanse kerk zal ontwaken. De gelouterde Noord-Koreaanse christenen zijn er klaar voor om door God gebruikt te worden om de wereld te bereiken met het Evangelie.

Dit commentaar verscheen eerder op de website van Dirk van Genderen. Bezoek hier zijn website.