Als hij thuiskomt verwacht hij dat zij hem een goede maaltijd voorschotelt terwijl hij op bank ploft om naar de tv te gaan zitten kijken. Hij zegt: ‘Vrouw, geef mij even mijn pantoffels!’ Hij wil een knappe vrouw hebben voor zichzelf en ook op seksueel gebied heeft hij zo zijn wensen. Zij moet boven alles nuttig voor hem zijn. Hij wil zo veel mogelijk uit zijn huwelijk halen voor hemzelf. Hij is met haar getrouwd omdat hij wil dat zij hem gelukkig zal maken.

U begrijpt wel dat dit huwelijk niet veel kans van slagen heeft. De Bijbel leert dat de man zijn vrouw behoort lief te hebben zoals Jezus Christus de gemeente heeft liefgehad. Hij heeft Zijn leven voor haar neergelegd, om haar rein en stralend te maken, om haar te verlossen en redden. Iedere getrouwde man draagt de verantwoordelijkheid zijn leven in te zetten voor zijn vrouw en kinderen. Een man die echt een held is, is een man die bereid is zijn vrouw te dienen, voor haar te lijden en offers voor haar te brengen, zelfs als zij hem teleurstelt. Zonder toewijding en zelfopoffering zal geen enkele relatie standhouden.

Relatie met God
Als het al ongepast is om in een bepaalde relatie tussen mensen iemand anders vooral voor jezelf te willen gebruiken, dan is het nog veel meer ongepast om God voor jezelf te willen gebruiken. Man en vrouw zijn gelijkwaardig, maar er is een oneindig verschil in waardigheid tussen God en mens. Hij is de Schepper en wij Zijn schepselen. Hij is eeuwig, wij niet. Hij is heilig en wij zijn zondig. Nu beseffen we hoe bizar verkeerd het is God voor onszelf te willen gebruiken. Hier ligt de oorzaak van onze zwakke geloofsleven. We zijn namelijk terechtgekomen in een mensgericht evangelie en een egoïstische voorstelling van zaken in de evangelieverkondiging.

Verdriet
Nooit eerder in mijn leven heb ik dit zo helder gezien. Door diverse ervaringen van de afgelopen tijd zijn mijn ogen ervoor opengegaan. Ik ervaar droefheid en hartzeer. We verlagen God tot onze dienstknecht en Jezus tot onze loopjongen. In die paar zinnen waarin dan de kern van de boodschap wordt uitgelegd hoor je deze clichés: ‘Jezus wil jou vervullen’, ‘God vindt je waardevol’ of ‘Hij is het enige wat je nog mist.’ In veel liederen die we zingen draait het hoofdzakelijk om onze beleving, ons geluk en wat Hij allemaal voor ons doet. We hebben niet eens meer door hoe gelijkvormig we zijn geworden aan de tijdgeest.

Ik ben
Die tijdgeest stroomt over van de nadruk op zelf. De mens in het middelpunt in plaats van God. Jij moet doen wat bij jou past. Als jij je daar goed bij voelt dan is het helemaal okay. Een gezond zelfbeeld wordt gezien als het tovermiddel tot vrede. Alles draait om zelfaanvaarding, zelfontplooiing en authenticiteit. Jij bent prachtig en geweldig en op weg om jezelf te verwezenlijken. Niets staat het mooier, groter en beter worden van jezelf en van je eigen leven in de weg. Verwezenlijk je droom! Word wie je bent! Vaak hebben we niet eens door hoe egoïstisch het allemaal is. De nadruk op ‘ik ben ik en ik doe wat ik wil’ is desastreus voor de sociale samenhang, en toch wordt dit valse evangelie door de massa omarmt.

Evangelisch jasje
Nog erger is het wanneer deze aloude satanische leugen – je zult als god zijn – vermomd in een evangelisch jasje wordt gebracht. Hoe vaak heb ik niet het thema ‘word wie je bent’ in christelijke kring voorbij zien komen. God wordt dan het middel waardoor wij onszelf kunnen ontplooien. Jezus wordt voorgesteld als degene die ervoor gaat zorgen dat onze dromen uitkomen. Als je Hem aanneemt zal Hij je genezen en je zegenen. Tal van zegeningen worden in de prediking in de etalage gezet om mensen te laten toehappen. Het goede nieuws wordt vooral hoe prachtig wij zijn, hoe waardevol wij zijn en dat we mogen zijn wie we zijn, omdat God ons liefheeft. Het draait allemaal om onze vervulling en ons geluk. Het is een soft evangelie geworden dat mensen totaal niet zal veranderen, omdat het helemaal niet verschilt van de ons omringende cultuur. We zeggen tegen de zondaar: ‘God heeft je lief!’ ‘Oh, fijn’, zegt de zondaar, ‘ik heb mezelf ook heel erg lief!’

Contrast
Een paar weken geleden gaf ik twee dagen les over geestelijke opwekking. Over het Grote Ontwaken van de achttiende eeuw en wat er gebeurde door de prediking van mannen als John Wesley en George Whitefield. De Heilige Geest was zo aanwezig in samenkomsten en Gods Woord werd zo overtuigend en scherp gebracht, dat mensen in grote zielenstrijd kwamen. Ze vielen vaak op grond en schreeuwden het uit dat er zonde in hun leven was en dat ze verlost moesten worden van duisternis. De oproep was niet tot zelfaanvaarding of aanvaarding van Gods liefde, maar tot bekering! De prediking van de wet en van Gods heiligheid maakte dat mensen volledig neergeslagen werden. Gods Woord werkte als een MRI-scan waardoor de geestelijke kanker zichtbaar werd. Daardoor konden mensen hun zonden belijden, zich omdraaien en een heel nieuw leven ontvangen. Mensen schrokken geweldig toen bleek dat God in hun midden was neergedaald. Het leidde tot verslagenheid, verbrokenheid, verootmoediging en radicale omkering.

Na die twee dagen kwam ik thuis, vol van ontzag voor God en geloof in Zijn werk. Op een christelijke tv-zender zag ik even een gedeelte van een moderne kerkdienst. Mensen waren een en al enthousiasme en zongen dertig keer in hetzelfde lied dat ze meer van God wilden in hun leven. Maar er was helemaal niets van verbrokenheid te bespeuren. Er was alleen maar enthousiasme, opgewekt door de techniek en de muziek. Toen richtte de voorganger zich tot de kijker thuis en zei: ‘Jezus is voor u gestorven om u te vervullen.’ Toen ineens zag ik het grote contrast met wat ik net twee dagen lang had gedeeld met de studenten.

Gevaarlijk
Er is niets gevaarlijker dan Gods Woord brengen. Het ergste wat kan gebeuren is dat zondaars in de kerk gerustgesteld worden in hun zonden. Dan wordt het geweten van mensen gesust omdat mensen zomaar gezegd wordt dat het wel goed met ze zit, terwijl ze nog helemaal in de ik-mij-en-mezelf-modus zitten. Het eeuwige leven wordt buiten de bekering om beloofd. Maar: WIE DIENT WIE? Moet God vooral ons dienen en Jezus vooral nuttig voor ons zijn, of zijn wij bereid om Hem te gaan dienen, koste wat het kost? Ik besef nu dat ik mijzelf ook schuldig heb gemaakt aan het eenzijdig prediken van hoe God onze noden vervult. Alleen als we ons bekeren, ons leven weggeven aan Jezus, ons kruis op ons nemen, onszelf verloochenen, onze zelfaanbidding afleggen, bereid zijn Hem te gaan gehoorzamen, onze zonden te belijden en ons oude leven achter ons te laten, zullen onze noden worden geledigd en zullen we echte vreugde in Hem kennen.

Verlangen naar God
Als we niet werkelijk voor God leven – en zwak geloofsleven hebben - is dit het medicijn: “Besef uw ellendige staat en treur en huil. Laat uw lachen veranderd worden in treuren en uw blijdschap in droefheid. Verneder u voor de Heere, en Hij zal u verhogen.” (Jacobus 4:9,10) Ik bid dat het hart van sommigen geraakt zal zijn en dat een allesoverheersend verlangen naar God Zelf verandering zal brengen. Wat een voorrecht en een rijkdom om Hem te mogen kennen. Niets is boeiender en meer verheven dan dat. Nergens anders kom je thuis dan bij Hem. Laten we ernaar jagen om Hem beter te leren kennen. Dan zal Hij tot ons komen als een verkwikkende regen na een periode van grote droogte. We dienen Jezus Christus niet om wat Hij ons geeft maar om wie Hij is. Hij is waardig om te ontvangen ons hart, onze toewijding en onze dienstbaarheid. Geen gelukkiger leven dan in gehoorzaamheid aan God.

Heer, geef mij een verlangen naar U in plaats van naar Uw zegeningen,

Een verlangen U te dienen in plaats van gediend te worden.

Hier ben ik, gekocht en betaald met Uw kostbare bloed,

Om voortaan alleen van U te zijn.

Ik ben bereid om te luisteren, te gehoorzamen en te gaan,

Offers te brengen en voor U te lijden.

Al het andere is vuilnis vergeleken met U te kennen.

In leven en in sterven ben ik van U alleen.

Dit artikel verscheen onlangs op de website van Oscar Lohuis.

Foto: Christenen voor Israël