Zonde als iets met Bijbel, God en rebellie? Geen idee. Zonde gaat toch over guilty pleasures? Iets relatiefs onschuldigs dat je maar beter niet kunt doen, maar je toch lekker doet. Even lekker uit de band springen. Zondigen doe je tegenwoordig niet tegen God, maar tegen Sonja Bakker.

Het is als je je lasagne á la Jamie Oliver vers uit de oven op de grond laat kletteren. Een gat op de verkeerde plek in je nieuwe skinny jeans. Witte sokken dragen is zelfs een doodzonde. Zonde is bovendien een dankbaar thema om moddervette ijsjes, auto’s, kleren, whatever te verkopen.

Een nieuwe term
Op zich is er niets mis met het woord zonde, zolang we maar met elkaar begrijpen wat er mee bedoeld wordt. Binnen de kerk weten we dat vaak wel. Daarbuiten echter helemaal niet. Daar gaat het over lasagne en ijsjes.

Er zijn daarom veel andere woorden voor zonde bedacht, om die uitkauw tegen te gaan. Zonde is opstand tegen God. Zonde is je doel missen.

Francis Spufford (voor wie hem kent, ik kende hem niet (Engelsman, schrijver, Anglicaan)) komt in zijn boek Unapologetic (NL: Dit is geen verdediging) met een nieuwe term om het idee van zonde uit de hoek van lege termen te halen.

Hij heeft het over de algemene Menselijke Neiging Om Dingen Te Verkloten, oftewel de MNODTV.

Wat een mooie vondst!

Bijtend zuur
We lopen namelijk allemaal tegen onze eigen Menselijke Neiging Om Dingen Te Verkloten aan. Iedereen heeft er last van, alsof het erfelijk is, maar niemand kan een ander er de schuld van geven. Natuurlijk proberen we dat wel. Dingen op anderen afschuiven is een belangrijk onderdeel van de MNODTV! Maar diep van binnen weten we steeds weer dat we het vaak echt zelf verkloot hebben.

De Menselijke Neiging Om Dingen Te Verkloten slaat ook op de relatie met God, degene die deze wereld gemaakt heeft. Wat hebben we daar een boel verkloot! Hij maakte een mooie tuin, maakte ons tot middelpunt van de schepping, maar de MNODTV was de eerste rotte appel. Sinds die tijd lukt het ons maar niet om in onze relatie met God niet steeds weer dingen te verkloten.

Het slaat op de relatie met onszelf en elkaar. Je kunt de gevolgen ondergaan van je eigen MNODTV en je weet dat het aan jezelf ligt. Je kunt de trieste gevolgen ondergaan van de MNODTV in het leven en de daden van een ander.

Het slaat eigenlijk op alles. Het is een bijtend zuur in levens, relaties, politieke systemen, scholen, kerken, samenlevingen, lichamen, mensen, commerciële instellingen, in alles. De wereld zucht onder onze Menselijke Neiging Om Dingen Te Verkloten.

Onverkloot
En dan is er God. De God die ziet dat we steeds weer terecht komen aan de foute kant, de kant van de vijand van het goede. De kant die de MNODTV vol overgave gebruikt als instrument om zoveel mogelijk verkloot te krijgen.

Het is die God die in de geschiedenis plannen smeedt om de MNODTV te overwinnen. En als de tijd daar is, komt zijn Zoon. Die gaat de confrontatie aan, door in plaats van te verkloten te herstellen. En door de ultieme trieste gevolgen te ondergaan van onze MNODTV. Door na die ultieme gevolgen de MNODTV te doorbreken met het ultieme herstel: levend worden uit de dood.

Steeds maar weer komt God ons tegemoet als we weer eens wat verkloot hebben. God overwint de MNODTV. Er is vergeving, herstel, bevrijding. Zijn grote plan is een totaal onverklote wereld, met een totaal onverklote mensheid en Hij gaat het doen. Zijn Zoon laat het zien: het kan. Hij kan het.

Ik hou van woorden en vind het heerlijk als iemand een nieuwe wind blaast in een term die zo uitgekauwd is. In deze blog heb ik aan het idee van de MNODTV geproefd door het te gebruiken in het evangelie. Het helpt me om scherper in beeld te krijgen wat zonde, mijn zonde, nou eigenlijk is. Misschien helpt het jou ook.

Deze blog verscheen eerder op de website van Matthijs den Dekker.