Op het bureau in het kantoor staat een blauw bakje waar zijn kunstgebit in zit. Die doet hij straks in als de winkel open gaat. “Hij schuurt nog op één plekje, dus doe ik hem zo laat mogelijk in.” Naast het bakje staat een deodorant voor het geval de inspanning een geurtje gaat krijgen. Zijn broek is schoon en zijn overhemd is gestreken. Ook is zijn haar gekamd en voorzien van gel.

Ik ontmoet Henk (foto), een ambulante wonende cliënt. Jaren lang kwam hij zo nu en dan even langs om zijn zaken te regelen en een bakkie koffie te doen. Nu is hij er elke dag als de winkel open is. Hij sorteert kleding, zorgt voor verse koffie op tafel, wast af en zuigt de winkel. Ook helpt hij klanten en voorziet hen van advies. Hij prijst nieuw binnengekomen kleding en hangt het in de rekken. Het afrekenen laat hij aan Stefan, de bedrijfsleider over. Vroeger heeft hij ook in een winkel gestaan en dat is te merken! “Je moet nooit gelijk op klanten afstappen, dan zijn ze zo weg. Laat ze even rondkijken en laat dan merken dat je er bent. Dan kun je ze groeten en een praatje maken”. Met een galant gebaar helpt hij een dame in een jas. Van een afstandje kijkt hij mee. “Die kleur staat u goed.”

Tussen de middag gaat hij een poosje naar huis. Even tijd om een boterhammetje te eten, zijn kaak wat rust te geven en zijn hondje uit te laten. Henk woont alleen en zorgt goed voor zichzelf. Hij heeft een bewogen leven achter de rug en veel verdriet te verwerken gehad. Twee keer is hij getrouwd geweest. Twee keer stond hij aan het graf. Met zijn enige dochter heeft hij gelukkig een goed contact. Verschillende banen heeft hij gehad, maar alle tegenslagen hebben offers gevraagd die hij nog dagelijks met zich meedraagt.

Halverwege de middag is hij er weer en kijkt wat er nog te doen is. Z’n eigen leren jasje heeft hij te koop aangeboden op de paspop en het doet hem goed als deze een paar dagen later is verkocht. Zijn picknickkoffer heeft hij ook afgestaan. Deze is gevuld met dassen en riemen. De inhoud is naar het keukenkastje verhuist en komt goed van pas als keukengerei.
Samen met degene die de winkel runt, stelt hij aan het einde van de dag de kas op en escorteert dan vervolgens die medewerker naar het pension. Als ik een dag op de winkel pas doet hij dat ook: “Ik laat je niet alleen over straat gaan meis met dat geld”. Ik voel me veilig naast deze stoere vent van 2 meter.

Hij heeft het verdient om –assistent bedrijfsleider- genoemd te worden. Hij glom toen ik hem deze titel gaf. Wat een prachtig mens en wat een enthousiasme! Samen met een vrijwilliger heeft hij heel veel werk verzet voor de opening in december. En nu mag hij er elke dag van genieten. En wij met en voor hem!

Rudy Reijersen is teamleider van Buuren-Gorter. Lees hier meer over het werk van Stichting Ontmoeting.