Hoe kwam het Evangelie bij jullie tot leven?
“Van jongs af aan ging ik iedere zondag twee keer mee naar de kerk,” vertelt Henk. “Als puber schopte ik overal tegenaan. Ik wilde zo min mogelijk met het geloof te maken hebben. Nadat mijn broer tot geloof kwam deelde hij het verlangen om als broers met onze vader naar een mannenconferentie te gaan. Een vriend van ons deelde in een getuigenis hoe mijn eigen broer wonderlijk tot geloof was gekomen. Ik werd geraakt door Gods overweldigende liefde. Ook ik wilde Jezus volgen. Die avond kwam ik radicaal tot geloof.”

Jorine, toen nog zijn vriendin, had hier in eerste instantie moeite mee. “Henk leefde in ‘de wereld’, en ik was serieus bezig met het geloof. Terwijl hij opeens geloofszekerheid ontving, was ik daar nog naar op zoek. ‘Waarom hij wel en ik niet?’ Dat heb ik tegenover God hardop uitgesproken. Ik pakte mijn bijbel en las Johannes 1:12. Daardoor werden mijn ogen geopend en mocht ik bewust de Heere Jezus in mijn leven aanvaarden. Vervolgens ontving ook ik geloofszekerheid en groeiden we samen in geloof dankzij bijbelstudies en andere momenten. Samen kregen we het verlangen om in Gods koninkrijk te dienen.”

Hoe is dat verlangen concreet geworden?
Van kinds af aan had Henk het idee om ooit piloot te worden. “Die droom heb ik lange tijd geparkeerd, totdat ik de juiste papieren bezat.” Later kwam MAF bij Henk op het netvlies te staan. Daar kwamen zijn passie voor luchtvaart en zijn geloof bij elkaar. Jorine trapte op de rem. “Ik dacht: ‘ho, even! Dat betekent dat we ooit ons leven in Nederland moeten achterlaten. Ben ik daartoe bereid?’ Ik deed de deur niet dicht, maar zette het wel op een kiertje.”

Op een gegeven moment klonk tijdens een kerkdienst het lied: ‘Heer, U bent mijn leven.’ Eén van de regels luidt: ‘En op duizend wegen, zendt U ons weer uit. Om het zaad te zijn van Gods rijk.’ “Vanaf dat moment groeide bij mij de overtuiging dat ik mij open mocht stellen voor meer dan alleen ons leven in Nederland,” vertelt Jorine. “We verdiepten ons sindsdien in het werk van MAF.” Wat ook meespeelt is het feit dat zending in het leven van Jorine geen prominente rol speelde, in tegenstelling tot het gezin van Henk. Zijn vader was werkzaam voor Woord en Daad en ging drie of vier keer per jaar naar buitenland voor praktische zendingsactiviteiten.

Later wees een vriend jullie op een zendingsechtpaar in Papoea (Indonesië) die hulp nodig hadden bij het bouwen van hun huis. Een korte tijd later zijn jullie daar naartoe gegaan. Wat troffen jullie aan?
“Daar woont en werkt een zendingsechtpaar dat al lange tijd op zoek was naar hulp,” antwoordt Jorine. “Het verlangen groeide om ons beschikbaar te stellen en hen te gaan helpen. Van tevoren wisten we heel weinig wat er van ons werd verwacht en wat we te zien zouden krijgen. Het enige dat we wisten is dat we een lokale stam zouden bezoeken waar de zendelingen werkzaam zijn. Dat is 150 kilometer van de bewoonde wereld vandaan midden in de jungle.”

Henk vervolgt: “De zendelingen hadden in hun eigen huis niet voldoende slaapplekken, waardoor we bij een Nederlands gezin op de MAF-basis verbleven. Alles was goed geregeld en we hadden alle ruimte om MAF te leren kennen. Voor ons was dit een gebedsverhoring!” Ook zochten ze de desbetreffende lokale stam op. Jorine: “Zo hebben we ook kunnen ervaren hoe het is om als ‘zendeling’ afhankelijk te zijn van MAF. Na drie weken keerden we terug naar de bewoonde wereld.”

Jullie wilden van God te horen krijgen dat Hij jullie roept als zendelingen. Hoe gaf Hij antwoord?
Henk: “Na onze reis naar Papoea (Indonesië) ontstond het verlangen dat God aan de hand van een Bijbeltekst zou antwoorden. Voor mij was dat een worsteling. Ik hoopte op een Woord van God Zelf. Met een vriend ging ik in gebed om dit naar God uit te spreken. Na het gebed lazen we Jesaja 40:31, ‘Maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden.’ Toen ik diezelfde avond naar bed ging, las ik opnieuw deze tekst in de inleiding van het boek 'MAF een verhaal van hoop'. Maar ik was nog steeds niet overtuigd. Net als Gideon vroeg ik God om een derde bevestiging. Een paar weken later gaf God diezelfde tekst opnieuw!”

Jorine ervoer haar roeping op een minder radicale manier. “Tijdens een gesprek werd mij duidelijk gemaakt dat God mensen op verschillende manieren roept. Terugkijkend op mijn leven leerde ik zien dat Hij mij geleidelijk aan heeft voorbereid om deze stap te zetten. Het lied dat mij raakte was daar onderdeel van.” Ze namen contact op met MAF en dit jaar hoorden ze dat ze waren geselecteerd als pilotenechtpaar in opleiding.

Een deel van jullie voorbereiding speelde zich af op de Bijbelschool Filadelfia. Wat hebben jullie daar geleerd?
Jorine: “Twee zaterdagen per maand verdiepten we ons in het Woord van God. In het eerste jaar hielden we ons vooral bezig met het bestuderen en toepassen van Bijbelteksten. Ook onze identiteit in Christus stond centraal. Het tweede jaar gingen we met meer praktische thema’s aan de slag als evangelisatie, pastoraat en kinderwerk. Het mooie is dat je dan kunt ontdekken waar je gaven en talenten liggen.” Daar ontdekte Jorine dat ze een warm hart heeft voor kinderwerk.

Jullie gaan over een paar jaar in Suriname aan de slag. Hoe is dit land op jullie weg gekomen?
Henk: “Na onze reis naar Papoea (Indonesië) wilden we graag bij MAF betrokken zijn. Van daaruit zijn we onderdeel geworden van de thuisfrontcommissie van MAF-zendelingen in Suriname. Later zijn we naar het land gegaan om kennis te maken met het werk daar. Aan het einde van deze reis vroeg het zendingsechtpaar of we ons bij hun werk zouden willen aansluiten. We hebben ervaren dat God ons daar wil gebruiken.”

Henk en Jorine zijn op dit moment de trotse ouders van hun dochtertje Linde. Een tweede kind is op komst. Terwijl Henk weet dat hij aan de slag mag als zendingspiloot is het voor Jorine nog niet helemaal duidelijk wat haar taak zal zijn. “Mijn eerste doel is het creëren van een stabiele thuissituatie,” zegt ze. “Het zou mooi zijn als ik in de toekomst zou kunnen werken onder straatkinderen. Dat verlangen komt pas in beeld als we als gezin in het land zijn gesetteld.”

Blijf hier op de hoogte van het werk van Henk en Jorine en neem een kijkje op de website van MAF.

Bekijk ook deze video: