“Sommige conservatieve christenen hebben een opmerkelijke theologie gecreëerd rondom de moderne staat Israël. Alsof het Bijbelse verhaal opnieuw tot leven is gekomen. In de Hebreeuwse Bijbel (het christelijke Oude Testament) werd Jeruzalem ongeveer 1.000 voor Christus door koning David als hoofdstad ingesteld. Door verschillende oorlogen en een Babylonisch ballingschap kwam de stad in andere handen, hoewel Jeruzalem in de Joodse verbeelding Israëls hoofdstad bleef. Zelfs in het Nieuwe Testament gaat men uit van Jeruzalem als Israëls hoofdstad, maar in het jaar 70 na Christus leidde een nieuwe oorlog tot het verlies van de stad. Het moderne Israël heroverde Jeruzalem pas in 1967.

Veel conservatieve christenen bouwen een brug van het oude bijbelse Israël naar de moderne, seculiere staat Israël. De beloften die bijna 4.000 jaar geleden aan Abraham werden gegeven, passen zij één op één toe op de moderne staat Israël. God zegt in Genesis 17:8, ‘Ik zal aan u en uw nageslacht na u het land waar u vreemdeling bent, heel het land Kanaän, als eeuwig bezit geven. Ik zal hun tot een God zijn.’ Voor veel christenen is dit vers een politiek mandaat voor hedendaagse Israëlische privileges. En Genesis 12:3, ‘Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u vervloekt, zal Ik vervloeken; en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden’, wordt ook toegepast op iedereen, terwijl deze woorden waren bedoeld om de stam van Abraham te beschermen. Blijkbaar zijn we verplicht om voor het moderne Israël tot zegen te zijn. In de VS betekent dat Jeruzalem erkennen als de hoofdstad van Israël.

Het perspectief van deze christenen is afkomstig uit een hoge achting voor het Bijbelse verhaal over het lot van de Israëlieten, wat heeft geleid tot een buitensporige fascinatie voor het jodendom. Zij geloven dat Israël een unieke plaats heeft in de geschiedenis als Gods speciale mensen en dus verdient Israël een eerbiedige behandeling. ‘Als Israël iets wil – in dit geval Jeruzalem als hoofdstad – heeft het land daar recht op.’ De legitimiteit van dit standpunt berust op het verleden. Als de theologische brug van duizenden jaren geleden kan worden gebouwd naar het huidige Israël geniet het land alle bijbelse beloften en voorrechten, inclusief het recht op heel Jeruzalem. Maar deze brug is fundamenteel ondeugdelijk. De Bijbel wordt gebruikt voor moderne en politieke doeleinden die ook veel christenen onwettig vinden.

Alles wat afbreuk doet aan het streven naar een vreedzame oplossing zou vermeden moeten worden. We promoten niet dat wat we het ‘territorialisme’ van de Bijbel noemen. Ons denken is niet verankerd in de landbeloften van het Oude Testament, maar in het evangelie, waar stam-theologieën over Israël mondiaal en universeel worden en mensen uit elke stam en land mogen delen in Gods beloften. Dit verklaart de wereldwijde missie van de gemeente van Christus, inclusief de heidenen uit de volkeren (niet-Joden, red.) en de Joods-messiaanse beweging. Vanuit deze benadering klinken argumenten op basis van etnische claims, zoals bij het geschil over Jeruzalem, vreemd in de oren.

Laat duidelijk zijn dat Jeruzalem de historische hoofdstad van het bijbelse Israël is. Alles draaide om Jeruzalem. Het moderne Tel Aviv - waar bijna alle ambassades staan - bestond in bijbelse tijden niet en is nu een aanzienlijke stad met 500.000 inwoners. Niettemin is Jeruzalem de religieuze en misschien emotionele hoofdstad van Israël. Maar Jeruzalem is ook de religieuze en emotionele hoofdstad van de Palestijnen. Aan de oostkant van de stad wonen Palestijnen die moslim of christen zijn. Binnen de islam is Jeruzalem de op twee na heiligste stad (na Mekka en Medina). Daar staan de 7e eeuwse Rotskoepel en de Al-Aqsa-moskee. Palestijnse moslims verdedigen hun deel van de stad en zien de verhuizing van de Amerikaanse ambassade als een stap in de volgende richting: heel Jeruzalem behoort Israël toe. Sommige Palestijnen beschouwen dit zelfs als een ‘oorlogsverklaring’.

Het verplaatsen van de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem is gewoon provocerend. In dit deel van de wereld moet provocatie koste wat kost vermeden worden. Het besluit dat landen hun ambassade niet in Jeruzalem vestigen is niet gebaseerd op een anti-Israël theorie maar een pragmatisch besluit om het vredeproces te respecteren. We hebben mensen nodig die Trump eraan herinneren dat dit soort symbolische gebaren in het Midden-Oosten gevaarlijke gevolgen kunnen hebben. Hier ligt ook een taak weggelegd voor christenen die de president kunnen wijzen op het juiste perspectief," aldus de Amerikaanse theoloog.

Lees hier het volledige commentaar van Gary M. Burge. Lees ook: Jeruzalem als Israëls hoofdstad: 7 redenen waarom Trump gelijk heeft.