De partij voor het leven!
Zo af en toe kom ik in het buitenland. En soms gaat het dan over politiek. Zo werd mij een keer de vraag gesteld of het echt waar is dat wij een politieke partij voor dieren hebben? Ja, dat is zo. De mensen daar konden het niet begrijpen… Een partij voor de dieren… Tsja, wat welvaart allemaal niet teweegbrengt…
Het is echt zo. Een partij voor de dieren in Nederland. En regelmatig krijgen wij daarvan ook iets te zien of te horen. Gelieerde partijen trekken gezamenlijk op tegen het dierenleed op deze wereld. Zo krijgen wij reclames te horen over het tegengaan van het ‘gekiloknal’ en de ‘kiloknallers’. En dan hebben we nog niet gesproken over de reclames voor het redden van de plofkip en kweekzalm.
Afgelopen week hoorde ik een andere reclame. Een boodschap met ongeveer dezelfde strekking. Het redden van leven. Wezenlijk leven. De volgende boodschap kreeg ik te horen: “Wanneer begon jouw hart te kloppen?” Een vrouwenstem volgt: “Als je weet dat een babyhartje al na drie weken klopt, besef je dat abortus een hartje stopt.”
Er kwam kritiek op deze reclame. De kritiek is dat de reclame misleidend is en dat men openlijk twijfelt of deze boodschap wel waar is.
Over smaak en gevoel valt te twisten. Zeker wat reclames betreft. Maar het is opmerkelijk en bijzonder dat deze reclame iets doet bij mensen. De reclame die onderdeel is van de ‘Week van het Leven’. Een initiatief om op te komen voor het ongeboren leven. In Nederland eindigt 1 op de 7 zwangerschappen in een abortus. Dat zijn ongeveer tachtig kinderen per dag.
Mijn persoonlijke reactie was dat het eigenlijk een compliment is dat er reacties binnenkomen op deze reclame. Want blijkbaar doet deze boodschap pijn. Blijkbaar zijn er mensen die het confronterend vinden dat dit zo open en bloot wordt genoemd. En dat op de Nederlandse radio. En eens, de boodschap is confronterend. Het doet pijn. Maar mogen we als het om ongeboren leven gaat, deze boodschap niet laten horen? Is de plofkip dan belangrijker?
Het is wat gechargeerd. En daar ben ik mij bewust van. Maar soms ontkom je daar ook niet aan. Want in de afgelopen tijd heb ik gemerkt dat deze boodschap eigenlijk niet wordt geaccepteerd. Landelijke media pakken het niet op en de gemiddelde Nederlander wil dit helemaal niet meer horen. Zij maken zich liever druk om andere ‘belangrijke’ zaken. Het is en blijft een opdracht om dit geluid wel blijvend te laten horen. Gelukkig hebben wij meerdere ‘partijen voor het leven’. Een naamwisseling in deze tijd zou dan helemaal niet verkeerd zijn. De partij voor het leven in Nederland!
Laurens Sok is (online) communicatiemedewerker. Bezoek hier zijn website of volg hem op Twitter.
Praatmee