Marina de Haan: "Ik was iedere dag aan het overleven"
“Door mijn ziekte was ik iedere dag aan het overleven. Nu merk ik dat ik weer aan het leven ben,” vertelt Marina de Haan. Zij gelooft in de kracht van woorden. Daarom publiceerde ze onlangs ‘Lily In The Wild Field’. Marina vertelt over het gedichtenboek, haar chronische ziekte en haar droomwereld.
Op de achterflap van haar boek lezen we: ‘Lily In The Wild Field’ is een verzameling van gedichten geschreven door Marina, die met dit authentieke boek haar debuut maakt. De grotendeels Engelse en handjevol Nederlandse gedichten zijn geschreven tijdens haar zoektocht naar hoop.
De woorden reflecteren haar strijd en overwinningen waar ze eerlijk en openhartig over schrijft. Van donkere stegen en wilde oceanen tot glorieus zonlicht. In dit boek neemt ze je mee op reis en laat ze je zien dat je sterker bent dan je denkt. "Jij bent een lelie in het wilde veld."
Veel gedichten gaan over jouw zoektocht naar hoop, geschreven in een tijd van hopeloosheid vanwege je chronische ziekte. Wat houdt deze ziekte in en hoe leer je hiermee leven?
“Afgelopen jaar heb ik veel last gehad van constitutioneel eczeem,” antwoordt de schrijfster. “Dat is waarschijnlijk getriggerd door een vochtig appartement. De huid was toen al zo ontregeld dat het lastig was om deze weer onder controle te krijgen. Mijn huid jeukte constant erg hevig. Uiteindelijk krabde ik de huid helemaal open, dat deed vreselijk pijn. Maar ik had altijd liever pijn dan jeuk. Jeuk is namelijk gekmakend. Zeker als het over je hele lichaam zit.
Ik heb allerlei behandelingen geprobeerd om mijn huid rustig te krijgen. Niets leek te helpen. Begin van het jaar ben ik daarom een aantal maanden naar Curaçao (daar komt mijn moeder vandaan) gegaan om te herstellen. Daarnaast heb ik nog een aantal belangrijke keuzes in mijn leven gemaakt. Daardoor voel ik me gelukkig nu beter. Ik voel me meer mezelf. Ik was iedere dag aan het overleven, nu merk ik dat ik weer aan het leven ben.
Ik vind het moeilijk om met eczeem te leven. Soms gaat het heel goed en lijkt het alsof de ziekte weg is. Soms vlamt het helemaal op en lijkt er geen einde aan te komen. Ik denk dat ik ermee leer leven, omdat ik een groot doorzettingsvermogen heb. Ik laat me niet snel uit het veld slaan en zal altijd blijven strijden.”
‘Ik leef vaak in een droomwereld, een wereld waarin alleen maar goedheid en liefde heersen,’ zeg je. Wat bedoel je hiermee?
“We leven in een wereld die vol zit met narigheid, met haat, met onrecht. Ik droom vaak van een wereld waar dat niet zo is. Een wereld waar mensen hulpvaardig en liefdevol zijn. Een wereld waarin we omkijken naar onze naasten en elkaar met respect behandelen. Ik vind dat heel belangrijk en ook nodig. Mensen kunnen zo lelijk tegen elkaar doen of egoïstisch handelen. Daarom hoop ik dat die droomwereld vol goedheid en liefde werkelijkheid wordt.”
Je strijdt voor een wereld waarin iedereen zich geliefd voelt. Waarom vind je dat zo belangrijk?
“Ik geloof dat deze wereld wel een beetje meer liefde kan gebruiken. Het is één van de redenen waarom ik ZoeteLiefde heb opgericht. Ik geloof dat liefde het verschil maakt in deze wereld. Als mensen zich geliefd voelen, dan zullen ze niet langer handelen uit angst, maar leven vanuit liefde. Zo maken we met elkaar de wereld mooier. Misschien dat het naïeve klinkt, maar ik geloof écht dat het mogelijk is. Het is mijn persoonlijke missie geworden, de reden dat ik ’s ochtends opsta en het beste van mijn leven wil maken.”
Welke boodschap wil je door middel van je gedichtenboek Lily In The Wild Field meegeven?
“Zelfs al ga je door een heftige storm. Zelfs al wandel je door donkere stegen. Zelfs al lijk je te verdrinken in wilde oceanen. Zelfs dan is er hoop. Waar je ook door heen gaat, met Jezus is er altijd hoop. Door ziekte heb ik ook ervaren dat ik sterker ben ik dan ik dacht. Opgeven zit niet in mijn DNA, maar ik heb zeker momenten gehad dat ik niet wist waar ik kracht moest zoeken."
"Op die momenten heb ik de liefde van God ervaren. Hoe diep de put ook was, Hij was daar ook. De wereld waarin we leven is wild. Het is als een wild veld. Wij zijn de lelies. Ondanks alle narigheid kunnen wij stralen. En wellicht stralen we zelfs sterker omdat de wereld zo wild is."
Praatmee