Hoe in Israël veel liefde wordt gegeven
Twee busjes met grote stickers met tulpen en de tekst ‘Tulpen uit Holland, met liefde’ (in het Hebreeuws, natuurlijk) trekken op straat gemakkelijk de aandacht. Met een beetje geluk krijgen we voorrang omdat men ziet dat de busjes bij elkaar horen, en de zeer geïnteresseerde kijker in de file krijgt zelfs een zakje tulpenbollen uit het raam aangeboden. Met deze busjes toert het team met de tulpenbollen het land rond voor de jaarlijkse tulpentour, georganiseerd door Christenen voor Israël. From Holland, with love.
Israël staat in het algemeen niet bekend als een liefdevol land. Sprekend met een gemiddelde Nederlander over Israaël zullen termen als conflict en spanningen niet ontbreken. Toch blijkt er in Israël ontzettend veel liefde te zijn en gegeven te worden. We bezoeken enkele bijzondere plaatsen in het midden van het land waar de liefde ervanaf spat. From Israel, with love.
De eerste plaats die we aandoen is een huis van Aleh. Aleh is het grootste zorgnetwerk van Israël voor meervoudig gehandicapte kinderen. We bezoeken de vestiging in Bnei Barak. Op deze plaats verblijven ongeveer negentig kinderen permanent, en zo’n honderdtwintig kinderen komen hier gedurende de dag. Er is veel leed, maar ook veel vreugde. Met liefde als belangrijkste ingrediënt bloeien kinderen hier op. Hoe zwaar de handicap van een kind ook is, er wordt altijd gestreefd naar vooruitgang. Kan een kind niet met de hand op een knop drukken? Dan doet hij het bijvoorbeeld met het hoofd. Door op die manier op een knop te drukken, helpt een van de kinderen ons met het planten van een tulpenbol: met de druk op een knop kantelt een maatbekertje vol grond en wordt leeggegooid in een potje. Een moeder die eerder bij een tulpentour bij Aleh een zakje tulpenbollen ontving, zei het zo: ‘Kinderen zijn als de tulpenbollen. Als je ze geen water geeft, drogen ze uit.’ Het water dat hier gegeven wordt, is liefde.
In het stadhuis van Jeruzalem ontmoeten we loco-burgemeester Hagit Moshe. Ze is verliefd op haar stad en deze liefde straalt van haar af. Geen stad is zo kleurrijk als Jeruzalem. Het is de stad met de meeste Arabische inwoners, de stad met de meeste orthodoxe joden én de stad met de meeste nieuwkomers van het land. Al deze verschillende mensen leven in vrede en harmonie samen. De veelkleurigheid van de tulpen past dus nergens beter dan in deze stad.
De bruid met rabbijn Brodman
Efrat, dichtbij Bethlehem, is een liefdevolle plaats in een omgeving die niet als liefdevol bekend staat. Het is een plaats met bijzondere waarde voor het Joodse volk. Tegen Boaz wordt in Ruth 4 al gezegd: 'De HEER geve dat (...) ook u groot zult zijn in Efrata en uw naam zal voortbestaan in Bethlehem.' Dat is uitgekomen. We ontmoeten burgemeester Oded Revivi. Deze sprankelende man is ‘per ongeluk’ burgemeester geworden, maar is duidelijk op zijn plek in zijn functie. Hij deelt met ons het bijzondere verhaal van zijn stadje: hoe een Joodse nederzetting in betwist gebied zónder hekken of muren een goed en veilig leven kan leiden. Hoe dan? Door te kiezen voor liefdevolle co-existentie met de Arabische buren. Delen van het dorp zijn niet bebouwd, omdat het velden van Arabieren betreft. Regelmatig komen zij naar het dorp om hun land te bewerken. Vanwege deze basis van respect voor elkaar, is er weinig dreiging van geweld. Shmuel neemt ons mee om Efrat te bekijken. ‘Kijk, je kijkt zo de slaapkamer van Fatma in!’, zegt hij om te illustreren hoe nauw Joden en Arabieren naast elkaar leven.
Hoe kan zo’n liefdevolle dag beter afgesloten worden dan met een feest van liefde: een bruiloft. We zijn gastvrij uitgenodigd bij de orthodox-joodse bruiloft van een van de kinderen van rabbijn Brodman, een goede bekende. De ceremonie onder de choepa, waarbij het huwelijk wordt gesloten, met de vele lichtjes van Jeruzalem op de achtergrond, is indrukwekkend. Daarna barst het feest los. Onder het genot van een overvloed aan eten en drinken wordt er gedanst en feest gevierd. Wat een afsluiting van een liefdevolle en feestelijke tulpentour.
Deelnemers aan deze reis zijn Jan en Gré van Dijk, Johan en Carin van der Ham, Bert Noteboom, Dick en Marian Pors, Lenard Prins en Neline Schipper.
Praatmee