Onzekerheid en teleurstelling?
Ook in christelijke kring worden wenkbrauwen gefronst bij de deelname van de ChristenUnie aan dit kabinet. In het Reformatorisch Dagblad vroeg dr. C.S.L. Janse zich bijvoorbeeld af of de ChristenUnie wel kon aanschuiven bij dit liberale motorblok. De partij is immers zo klein dat het niet veel invloed kon uitoefenen op het regeringsbeleid. Bovendien, wanneer je Gods Woord als uitgangspunt neemt, aldus Janse, kan je dan wel samenwerken met de liberalen? Ik proef hieruit een gevoel van onzekerheid of angst.

In het NTR-programma De Nieuwe Maan sprak Mounir Samuel een persoonlijke boodschap uit. Deze boodschap was met name gericht aan het CDA. Hij vindt “het onbegrijpelijk dat de ‘C’ nog voor het Democratisch Appèl mag staan.” Samuel is verbolgen over de afspraken rondom vluchtelingenopvang en vindt dat Buma Christus moeten volgen in Geest en waarheid in plaats van alleen maar te denken aan commerciële belangen. Uit zijn bijdrage blijkt duidelijk dat hij enorm teleurgesteld is.

Als ik als SGP-jongere kijk naar de inhoud van het regeerakkoord (wat anderen ook al deden) zie ik geen christelijk akkoord maar een compromis van vier partijen. Zo werkt het immers in onze democratie. Maar dat neemt niet weg dat een partij als de ChristenUnie veel invloed kan uitoefenen. Uit het regeerakkoord blijkt namelijk dat Gert-Jan Segers geweigerd heeft het kleine broertje te zijn. Ik heb het politieke panel van de NRC aan mijn zijde wanneer ik zeg dat de ChristenUnie, als veruit de kleinste partij, relatief veel eigen punten heeft binnengehaald. Een samenwerking met liberalen kan blijkbaar wel.

Daniëls houding
Door de deelname van de CU aan dit kabinet moest ik denken aan Daniël. Hij werd als jongeman uit Israël meegevoerd naar het machtige rijk Babylonië. Daar kreeg hij op een bijzondere wijze een verantwoordelijke taak in het koninkrijk van Nebukadnezar II. Hierdoor werd hij een machtig man. We lezen dat Daniël veel weerstand ervoer in zijn functie maar telkens bleef hij op de been. Waarom? Omdat God met hem was en hem beschermde terwijl. Daniël deed zorgvuldig en vol toewijding zijn werk. God zegent immers onze arbeid, maar wij moeten wel Zijn handen zijn. In het hele Bijbelboek is te lezen dat de gelovige Daniël afhankelijk bad tot God. En God gaf hem wijsheid, genade en barmhartigheid!

Dat geeft toch vertrouwen? Dat geeft toch hoop? Dat we in de coalitie broeders en zusters hebben die hun handen vouwen en de kracht, net als Daniël, alleen van God verwachten. Klagen over het regeerakkoord helpt zo weinig. Met hen meebidden, ondanks politieke verschillen, zou zomaar eens beter voor ons allemaal kunnen zijn. Dan is hun deelname geen plaag, maar een zegen.

Erik Jan Vinke is vicevoorzitter van SGP-jongeren.

Foto: website ChristenUnie