Deze evangelist verspreidt Bijbels in een moslimland
“Onlangs kwam mijn buurman ons huis binnen: ‘Dit is een moslimland, dus zing niet over Jezus.’ We blijven voor hem bidden,” aldus evangelist Nikolai Koetsjkov. Afgelopen weekend sprak hij op de jaarlijkse ontmoetingsdag van Stichting Friedensstimme over zijn werk en leven in Kirgizië. Een land waar veel mensen de islam belijden.
“Als 3-jarig jochie wachtte ik met mijn tante op een taxi. Op een gegeven moment maakte zij een opvallende opmerking: ‘Houd je mond in Gods naam.’ Op dat moment vroeg ik mij af wat zij daarmee bedoelde. In mijn omgeving sprak niemand over God. Zelf kwam ik door beïnvloeding van verkeerde vrienden in aanraking met drugs. Ook ben ik in de gevangenis terechtgekomen. Later verhuisde ik met mijn gezin naar Rusland. Daar ging ik aan de slag als schaapherder.
Ik genoot van een leven in vrijheid. Op een dag hoorde ik binnen in mij een zachte stem: ‘Nicolai, als je op deze manier doorgaat, word je geen 30 jaar oud.’ Ik had op dat moment een kleine bijbel bij mij die ik ooit heb gekregen van mijn ouders. Die zachte stem moedigde mij aan om erin te lezen. In eerste instantie deed ik dat, zodat de tijd dan sneller voorbij zou gaan. Toen ik in Gods Woord las, werd binnen in mij een zaadje van geloof gepland.”
Later kwam Nikolai in aanraking met de kerk. Daar is hij gedoopt. Ook zijn vrouw is tot geloof gekomen. Samen dienen ze God. “Hij wees mij op mensen die verloren gaan in zonden.” Zo is zijn roeping als evangelist ontstaan. “Kirgizië is een hooggelegen land. Sommige bergen zijn 7000 meter hoog. Mensen verblijven in tenten, gemaakt van dierenvacht. In de winterperiode verblijven zij in huizen. Voor ons is dat dé kans om met hen het Evangelie te delen. Als Kirgiziërs alleen zijn, zijn ze bereid om onze boodschap te horen.”
Maar niet in alle situaties is men bereid om te luisteren. “Het kan ook anders,” merkt Nikolai op. “Op een dag deelden we bijbels uit. Opeens trok een man een Bijbel uit iemands handen. Hij verscheurde het vervolgens in stukken. Dat is opvallend, omdat we nogal stevige bijbels hebben. De man sloopte meer literatuur. Sommige mensen verstopten hun materiaal en sloegen op de vlucht.
Met de meeste mensen hebben we een goede verstandhouding. Dat geldt niet voor de man die naast ons gebedshuis woont. Toen ik op een moment uit de Bijbel las, kwam mijn jongste zoon binnen en vroeg mij om over de schutting te klimmen. Het kind van de buurman was in een bak met water gevallen. In een poging om zijn speelgoed uit het water te vissen, viel hij erin. Toen ik dat zag klom ik direct over de schutting en trok ik hem eruit. Zijn vader trilde van de spanning, maar heeft niets meer over dit incident gezegd."
"In ons gebedshuis zingen we regelmatig liederen tot eer van God," vervolgt hij. "Op een gegeven moment kwam deze buurman ons huis binnen: ‘Stop daarmee! Dit is een moslimland, dus zing niet over Jezus.’ We blijven voor deze man bidden. De geest van de islam biedt vaak weerstand tegen Jezus.” De evangelist merkt op dat weinig Kirgiziërs bereid zijn om het Evangelie te aanvaarden. Hij verwijst naar het buurland Oezbekistan. “Daar is momenteel een opwekking aan de gang. Ons gebed is dat we in ons land hetzelfde gaan meemaken en mensen op zoek gaan naar Christus.”
Onlangs was het zondagochtend en stond Nikolai met zijn gezin op het punt om naar de samenkomst te gaan. “Opeens klopte er iemand op onze poort. Daar stond een mevrouw. Ze was in slaap gevallen toen zij wachtte op de bus. Omdat ze niet wist waar ze heen moest, klopte ze bij ons aan omdat ze licht zag branden. Wat mooi als we het Licht kunnen uitstralen. Niet alleen door een lamp maar ook door onze levensstijl.”
Bekijk hier de volledige ontmoetingsdag terug en lees hier meer over het werk van Stichting Friedensstimme:
Praatmee