“We zien geen kwaad in Halloween, omdat we denken dat het leuk is. We beschilderen onze gezichten, we dragen onze 'onschuldige' kostuums, we versieren onze deuropeningen - zelfs kerken versieren hun ingangen voor Halloween met pompoenen. Dit soort acties geven de duivel een vrijbrief: ‘Hier is mijn kerk, je mag ‘m hebben.’”

"We denken dat we veilig zijn, omdat we geen demonische rituelen uitvoeren, maar intussen sluiten we wel een pact met de vijand," schrijft Ramirez. “Je offert je kinderen al door ze te verkleden en door hun identiteit te veranderen.”

In zijn betoog citeert hij Anton LaVey, oprichter van de satanskerk, die naar verluidt zei: “Ik ben blij dat christelijke ouders hun kinderen tenminste één nacht per jaar de duivel laten aanbidden. Welkom bij Halloween.”

“Mijn gedachten gaan terug naar de nacht van 31 oktober 1987, toen ik de meest duivelse bruiloft van de planeet had,” schrijft Ramirez. “Mijn verloofde en ik besloten om te gaan trouwen op Halloween, tijdens een demonisch ritueel dat de hele nacht duurde.”

“Als duivelaanbidders was Halloween heel speciaal voor ons. We keken ernaar uit om het te vieren, omdat we de gevolgen en de duistere kracht achter deze nacht kenden. Het verschilt sterk van elke andere nacht in de wereld van de hekserij. Het zou hetzelfde zijn als dat ik tegen christenen zou zeggen; ‘Hoe belangrijk is Goede Vrijdag voor jou en de dag van Jezus' opstanding?’ Zoveel gewicht en belang heeft Halloween voor hen die in de duisternis verblijven.”

“De enige oogst die we zouden moeten vieren, is de oogst van onze zielen.”