Roemenië: "Het zaadje van het evangelie is geplant en heeft effect"
“De gezichten zijn vriendelijker, opener alsof er toch een sprankje hoop is. Anderen zijn meer nors en depressief. Het zaadje van het evangelie is geplant en heeft effect.” Neelke de Fijter bracht namens Stichting HOE een bezoek aan Roemenië. Ze vertelt over een aantal projecten en het werk van een evangelistenechtpaar.
Je hebt in Roemenië diverse projecten bezocht. Kun je ter illustratie één van de projecten toelichten?
“Een ontmoeting die mijzelf erg aansprak was met een voorgangersechtpaar in Ogra, een klein dorp in de buurt van Târgu MureÈ™ in Roemenië. Dit jonge stel had een heldere visie op de ontmoeting met jongeren uit Nederland. Een belangrijk aspect voor hen was samenwerking op basis van gelijkwaardigheid: ‘We willen niet alleen hulp ontvangen, maar we hebben ook iets aan te bieden.’
Enkele jaren geleden opperden ze een werkvakantie te organiseren met een groep jongeren uit Nederland – eventueel met jongeren van daar – door rond te reizen en Bijbelstudies te doen. In de daaropvolgende vakantie maakte een groep Nederlandse jongeren een rondreis door Roemenië. De jongeren bezochten een herder (de Goede Herder), een authentieke pottenbakkerij (de Pottenbakker), een zoutmijn (het zout van de wereld), etc. Tijdens of na deze bezoeken ging de Bijbel open. Op deze manier kwamen de verhalen en vergelijkingen uit de Bijbel dichterbij. Na deze eerste, samenbindende dagen heeft de groep praktisch werk in de gemeente kunnen doen en geholpen bij het kinderbijbelwerk.
Prachtig om te merken dat er vanuit de mensen in Oost-Europa wordt benadrukt dat het vooral gaat om contact en om het samen delen van geloof. Dat brengt ons samen en verbindt. Laten we niet naar Oost-Europa gaan om die ‘arme’ mensen te helpen, maar onthouden dat we allemaal gelijkwaardige mensen zijn en dat we elkaar kunnen en mogen dienen.”
Jullie bezochten ook Pata-Rât, een ‘krottenwijk’ naast de vuilnisbelt bij Cluj. Hoe leven zigeunerkinderen en wat is hun grootste nood?
“De zigeunerkinderen leven in bouwvallige krotjes of kleine houten huisjes, met elektriciteit als enige voorziening,” maakt Neelke duidelijk. “De meeste ouders leven van het sorteren van afval op de vuilnisbelt en ook veel tieners werken hier. Andere tieners passen op hun kleinere broertjes en zusjes, terwijl hun ouders op de vuilnisbelt werken. In de winter is er een tekort aan hout, waardoor mensen warm moeten blijven door het verbranden van kleding en plastic. Door discriminatie in het schoolsysteem is de schooluitval enorm en veel van die jongeren krijgen al kinderen als ze rond de 15 jaar oud zijn en leven hetzelfde leven als hun ouders. De kans op een baan in de stad is erg gering. Degenen die een baan hebben zijn vuilophalers, straatvegers of schoonmakers in een bouwmarkt of winkelcentrum. Veel mensen leven van dag tot dag. Onder de kinderen komt regelmatig honger voor, verwaarlozing of misbruik. Sinds kort maken drugs een opmars. De grootste nood is tienerzwangerschappen, wat de kinderen van 15 jaar ineens 'volwassen' maakt. Er zijn ook andere noden, zoals op het gebied van gezondheid, scholing en voedsel.”
De Nederlander Frank Stout is zo'n tien jaar geleden begonnen de kinderen het evangelie te vertellen tijdens een Roemeense kinderclub. Wat is de impact van evangelieverspreiding?
“Frank en zijn Roemeense vrouw Rita werken al bijna zeven jaar op Pata-Rât, naast Bert en Margriet Looij, die er al ruim twintig jaar werken. Hun focus is inderdaad evangelieverspreiding in de verschillende kampen. In het gebied in en naast Pata-Rât zijn een totaal van vier zigeunerkampen met ongeveer tweeduizend Roma/zigeuners. Langzaam zien ze verandering ontstaan, namelijk dat de kinderen opener zijn en de atmosfeer vriendelijker is. Een zendelinge die met hen en Margriet werkt, gaf aan dat er een verschil te zien is tussen de tieners die de programma's bezochten en zij die nooit kwamen. De gezichten zijn vriendelijker, opener alsof er toch een sprankje hoop is. Anderen zijn meer nors en depressief. Het zaadje van het evangelie is geplant en heeft effect.”
Volgend jaar wordt in dit gebied een werkvakantie georganiseerd. Waar gaan deelnemers aan de reis zich mee bezighouden?
“Als je meegaat op werkvakantie, kan het erg verschillen per plaats hoe je dag eruit ziet. In Pata-Rât ziet de dag er ongeveer als volgt uit: ’s ochtends doe je praktisch werk (dan is het nog niet zo heet). Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat je gaat klussen aan een nieuwe ‘camp ground’. Het is de bedoeling dat kinderen daar voor een dagje heen kunnen voor een kamp. Ze kunnen dan even uit hun situatie weg en zien dat er meer is in de wereld dan alleen de vuilnisbelt en hun eigen wijk.
Na het praktische werk en een lunch is het tijd om het kinderprogramma van die middag voor te bereiden. Spelletjes, knutselen, een verhaal, wat liedjes… Deze kindermiddagen trekken zo’n zestig kinderen.
’s Avonds kan er eventueel nog iets met tieners worden gedaan, met aan het eind van de week een BBQ, want dat wordt altijd erg gewaardeerd. Daarnaast is er natuurlijk tijd voor ontspanning en kan er bijvoorbeeld een bezoek worden gebracht aan de stad Cluj-Napoca. Een prachtige, van oorsprong Duitse stad.”
Wil je je inzetten voor de mensen in Oost-Europa en je naaste daar leren kennen, kijk dan vanaf 1 november voor reisopties voor zomer 2018 op deze website of stuur een mail naar info@hoeliday.nl.
Praatmee