Stefan Paas: "Neem verhalen over genezingswonderen serieus"
“Waarom wordt die ene persoon door God genezen, terwijl een ander verdrinkt in de Middellandse Zee? Genezing roept allerlei vragen op,” merkt Stefan Paas op. En dus neemt de theoloog deel aan de studiebijeenkomst ‘Mijn God geneest’. Op CIP.nl blikt Stefan vooruit.
Veel christenen weten niet wat ze aan moeten met een genezingswonder. Begrijp je dit?
“Zeker,” antwoordt Stefan. “Er komt een bepaalde verlegenheid bij kijken. Waarom wordt die ene persoon, die ook nog uit een welvarend land komt, door God genezen, terwijl een vluchteling verdrinkt in de Middellandse Zee? Genezing roept allerlei vragen op. Ook op theologisch gebied. Een theologisch gesprek kan helpen om omgaan met genezingswonderen pastoraal vorm te geven. Daarom organiseren we hierover een studiebijeenkomst.”
Hoe sta je hier zelf in?
“Uit ervaring weet ik dat er door gebed genezing kan plaatsvinden. In mijn directe omgeving heb ik dat twee keer meegemaakt. Een keer gebeurde dat zelfs tegen de verwachtingen van artsen in. Maar voor mij persoonlijk functioneren wonderen niet als godsbewijzen; alsof ik het anders moeilijker zou vinden om in God te geloven. Mijn geloof in God leid ik niet af uit alles wat in de wereld gebeurt. Dat zou ook buitengewoon verwarrend zijn. De een wordt genezen en de ander niet. Ik kijk juist vanuit het geloof naar de wereld. Daarom zie ik een genezingswonder als een knipoog en vingerwijzing van God. En tegelijk moet je zeggen: er is ook nog zoiets als ‘gelovig lijden. Laten we hen niet vergeten die te maken hebben met onopgelost lijden én dat dragen in een groot geloofsvertrouwen.”
Je merkt op dat genezingswonderen de nodige vragen oproepen. Aan welke vragen moet ik dan denken?
“Is er een verschil tussen de tijd van het Nieuwe Testament en het huidige tijdperk? Denk aan de zogenoemde streeptheologie (aanhangers van de streeptheologie gaan ervan uit dat er in deze tijd geen wonderen meer voorkomen, red.). Is er sprake van een streep, een stippellijn of is het helemaal open? Verder zijn er geen verhalen bekend van mensen die genezen van het syndroom van Down, maar wel van kanker, bijvoorbeeld. Benen groeien ook niet meer aan, voor zover ik weet. Wat heeft dit te zeggen? Ook is het heel interessant om wetenschappelijke verklaringen naast geloofsverklaringen te leggen als het gaat om genezingswonderen. Sluiten ze elkaar uit of vullen ze elkaar juist aan?”
Is genezing een onderwerp dat bij iedereen op de christelijke agenda zou moeten staan?
“Als je het leven serieus neemt, kun je hier niet omheen,” maakt de theoloog duidelijk. “Dit geldt zowel voor mensen die positief als die kritisch tegenover genezingswonderen staan.
Ik denk dat de meeste christenen, althans in orthodoxe kringen, het erover eens zijn dat God door gebed wonderen kan doen. Maar er is ook weerzin, en dat heeft mijns inziens vooral te maken met een bepaalde druk die mee kan spelen. ‘Iedereen die ziek is, zou genezing moeten kunnen ontvangen.’ Denk ook aan koppeling tussen geloof en genezing en het bedrog dat op dit gebied plaatsvindt.
Zelf geloof ik niet dat genezing de allerbelangrijkste plaats heeft binnen het geloofsleven. Daar valt of staat onze relatie met God niet mee. Dat neemt niet weg dat veel christenen hiermee bezig zijn. Dat komt mogelijk ook omdat genezing een steeds centralere plek krijgt op christelijke conferenties, en door de invloed van de Pinksterbeweging.”
Wat hoop je mee te kunnen geven tijdens de studiebijeenkomst?
“Neem verhalen over genezingswonderen serieus. Er is veel zelfbedrog, maar tegelijkertijd zijn er ook krachtige getuigenissen van mensen die God heeft genezen. Sta open voor de vragen die deze verhalen oproepen, en maak je daar niet te gemakkelijk vanaf.”
Praatmee