Petrus was niet uit op het strelen van de oren van zijn gehoor en wat hij deed was ook niet zonder gevaar. In het Jeruzalem waar zijn Meester Zijn leven had afgelegd, maar ook weer had teruggenomen, klonk het vlammende: “Deze Jezus, die jullie gekruisigd hebben!” (Handelingen 2:36). Het zal je maar gezegd worden… WAT NU? De toehoorders hadden de gebeurtenissen waarover Petrus sprak in de voorgaande weken veelal of zelf meegemaakt, of er in ieder geval over horen spreken. De woorden, wonderen en confrontaties met de gevestigde geestelijke orde die Jezus Christus had laten zien, waren zeker niet onopgemerkt gebleven. Het was opmerkelijk hoe de massa van een ‘Hosanna’ op ‘Palmpasen’ in korte tijd was overgegaan naar een ‘kruisig Hem’! Aldus was geschied en de aanwezige toehoorders kenden door de scherpe woorden en het overtuigende werk van de Heilige Geest hun aandeel en schuld in het verwerpen van de lang verwachte Messias. Ze riepen het wanhopig uit: “Wat nu? Wat moeten we nu doen?” Door diezelfde Geest gewerkt, geloofden de aanwezigen vervolgens ook dat diezelfde Jezus de oplossing is voor hun schuld. Diezelfde Geest die hen eerst als het ware pijn deed en in het hart verwondde, werd als genezer van die pijn nu aan een ieder van hen persoonlijk als het voor de eeuwigheid noodzakelijke onderpand beloofd (Handelingen 2:38).

De Here toonde Zijn kracht
In de afgelopen eeuwen en zelfs nog geen honderd jaar geleden hebben we ook in Europa soortgelijke gebeurtenissen als op de Pinksterdag zien gebeuren. Ook in Nederland kennen we seizoenen waarin God in Zijn genade een meer dan gemiddelde werkzaamheid van Zijn Geest schonk. Kunnen gebeurtenissen als tijdens Pinksteren ook vandaag nog plaatsvinden? Ik geef slechts een stuk geschiedschrijving weer en u mag dan vervolgens zelf oordelen. Ik geef u voorbeelden uit ‘Nieuw Engeland’, Nederland, en Groot Brittannië.

Ds. Jonathan Edwards, Noord-Amerika, 1735
“Degenen die vroeger zich veilig wanend en gevoelloos leefden, zijn nu gevoelig gemaakt dat zij op weg naar het verderf waren. Sommigen zijn meer plotseling gegrepen. Anderen zijn meer geleidelijk ontwaakt. Hun roep was: Wat moeten wij doen om zalig te worden?”

Ds. G. Kuypers, Nijkerk, Nederland, 1749
“Velen weenden hardop, vielen bevend neer, konden niet staan vanwege de indrukken van hun zielennood op hun lichaam. Overal was geklaag en geween en vroeg men: wat moeten wij doen? Hij hield alle bekommerden de weg tot het heil in Christus voor.”

Ds. Duncan Campbell, Lewis, Hebriden, 1949
“Gisteren sprak ik op drie overvolle bijeenkomsten. Tijdens de laatste toonde de Heere Zijn kracht op een genadige manier, en de roep van de bekommerden klonk door heel de kerk. De mensen wilden niet meer weg, we deden wat we konden om hen tot Christus te leiden.”

Zo zouden er nog talloos meer voorbeelden te geven zijn, ook vanuit nog andere plaatsen op deze wereld. Een bekende Bijbeltekst zegt: ‘Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde’ (Hebreeën 13:8). Ik zou er aan willen toevoegen: ‘en de Geest van Christus is dus ook dezelfde.’

Ritselingen
Ook in onze dagen kunnen mensen getuigen dat de Geest van God overtuigend werkt in harten van mensen en hen wijst op Christus. Ik kijk met weemoed terug op een aantal bidstonden in Rotterdam waar het gedurende een periode ‘anders dan anders was’. Daar kregen we, met enkelen uit de gemeente waartoe we toen behoorden, een aantal keer onder tranen zicht op Gods grootheid, Zijn heiligheid en daardoor onze nietigheid.
De hoopvolle voortekenen hebben toen helaas niet tot een opwekking geleid. Ik weet ook van een jongerenbeweging, waarin men op conferenties en andere samenkomsten meerdere malen een soort ‘ritselingen’ van de Geest heeft mogen meemaken en er bovengemiddeld veel mensen na overtuiging van zonde mochten zien op de Here Jezus als hun Zaligmaker. Ze zagen in dat Hij als enige de kloof tussen God en mens kon dichten door zelf alle zonde op Zich te nemen. Overigens is natuurlijk iedere echte bekering het werk van Gods Geest.

Blijdschap
Is het u weleens opgevallen dat er in Handelingen 2 staat: ‘zij die zijn woord met vreugde aannamen’ (vers 41)? Deze vreugde kan als emotie volgen wanneer er opluchting is na eerder ervaren verdrukking. Het leidt tot vreugde wanneer je beseft er in Gods oordeel met geen mogelijkheid goed vanaf te kunnen komen, maar dat diezelfde God in Zijn genade de uitweg heeft gewezen door geloof in en de gave van Zijn eniggeboren Zoon. Het is niet voor niets dat de Geest van God, die op Christus wijst, de Trooster wordt genoemd (Johannes 15:26). Bij de ‘vrucht van de Geest’ in Galaten 5:22 wordt ook als kenmerk ‘blijdschap’ genoemd.

Het is bijzonder dat bij het werken van de Geest ook het beleven van emoties aangesproken wordt. Dit dan niet als een losstaand iets en ook niet om eens een keer iets bijzonders te beleven, maar dat altijd in relatie tot een besef en doorleven van de heilsfeiten.

Het gaat om Christus
Bij het werk van de Geest gaat het in eerste instantie dus niet om mij, maar zelfs in het overtuigende en bekerende werk van de Geest wordt vervolgens gewezen op Christus en Zijn Naam verheerlijkt. Vele zogenaamde opwekkingen en samenkomsten met ‘manifestaties van de Geest’ kunnen de toets van de Bijbelse kritiek dan ook niet doorstaan. Wees extra op je hoede als er in samenkomsten gesteld wordt dat je ‘niet bang’ hoeft te zijn voor de Heilige Geest en de verschijnselen die komen gaan. Dat is toch vreemd, als het hier zou gaan om de Geest van Christus, die als uiteindelijk doel heeft om alleen naar Hem te wijzen? Waarom zou je ‘los’ op zoek gaan naar meer van de Geest en het beleven van allerlei verschijnselen? Ga op zoek naar de persoon van de Here Jezus Christus, verdiep je in wat Hij voor je gedaan heeft, doet en nog wil doen en je zult vervolgens door de werkzaamheid van Zijn Geest ervaren en bemerken dat je uiteindelijk weer bij Hem uitkomt! Pasen en Pinksteren vallen dan daadwerkelijk op één dag. Zei Paulus het al niet: ‘want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd’ (1 Korintiërs 2:2). Dat was pas een boodschap die gepaard ging met kracht!

Zie de Pinkstervreugde
Een bidden om de doorwerking van Gods Geest, een bidden om opwekking, is daarom een bidden om het verstaan (bij onszelf en anderen) wat God de Vader door het zenden van Zijn Zoon gedaan heeft. Dat is ook een bidden om moed en vrijmoedigheid om het Evangelie aan anderen door te geven. Het is een gebed dat zij die Jezus niet kennen Hem zullen gaan kennen. Zou dat sowieso niet wat makkelijker gaan als ze bij christenen meer zouden zien van een door de Geest gewerkte Pinkstervreugde?

Deze bijdrage van Wilco Sliedrecht verscheen in Het Zoeklicht. Klik hier om het magazine te ontvangen.