Waarom de petitie tegen Second Love nodig is
Vorige week is er een petitie gestart tegen de nieuwe reclamecampagne van Second Love. Deze petitie wordt aangeboden aan de Reclame Code Commissie met verzoek om de reclames van Second Love te verbieden. Een heel goed en noodzakelijk initiatief welke ondertussen al door duizenden mensen is ondertekend.
Geen enkele vrouw of man zit er op te wachten dat zijn of haar partner anoniem vreemd gaat in een relatie. Vreemdgaan staat op nummer één als oorzaak van echtscheidingen.
Volgens het CBS zijn er in 2016 65.249 huwelijken gesloten en 33.414 huwelijken ontbonden. Per week krijgen ongeveer 1.350 kinderen te horen dat hun ouders gaan scheiden. Dat zijn schrikbarende cijfers uit ons land! En dan maakt Second Love reclame voor anoniem vreemdgaan, voor het ontwrichten van relaties. Geen enkel kind zit er op te wachten dat hun ouders vertellen dat ze uit elkaar gaan.
Scheidingen hebben enorme gevolgen, bijna iedereen heeft wel iemand in de familie of binnen hun netwerk die gescheiden is en er over mee kan praten hoeveel spanningen en zorgen dat met zich meebrengt. Kinderen worden beschadigd en komen in een loyaliteitsconflict terecht. Voor wie moet ik kiezen? Waarom mag ik niet meer naar mama of naar papa, waarom woont papa of mama nu ergens anders? In dagblad Trouw was twee jaar geleden al te lezen dat het aantal vechtscheidingen fors groeit. Hier is steeds meer begeleiding voor nodig die de nodige kosten met zich meebrengen. Een zorgelijke ontwikkeling.
Ondertussen wordt huwelijkstrouw steeds verder uitgehold, flitsscheidingen, aan meer ouderschap wordt gewerkt en nu wordt er ook al gepleit voor acceptatie van polygamie. “Niet monogaam zijn is nog steeds een taboe, maar wel steeds minder” kopte het NOS journaal op 31 augustus. Breed werd uiteengezet dat we er aan moeten werken om polygamie, naast alle andere varianten in samenlevingsvormen, breder geaccepteerd te krijgen. Nog een zorgelijke ontwikkeling, waar blijft de huwelijkstrouw? We zijn van God los in ons land. Het eigen 'ik' staat centraal, als 'ik' maar aan mijn trekken kom, als 'ik' maar kan doen wat 'ik' wil. Dat daar kinderen door beschadigd raken lijkt van ondergeschikt belang. Een echtpaar dat zestig (!) jaar getrouwd was werd gevraagd naar het geheim van een goed huwelijk. De man antwoordde: “Wij stammen nog uit een tijd dat je iets repareert als het stuk is.” Dit zijn we in Nederland steeds meer kwijtgeraakt. Als een relatie stuk is, lijkt het alsof we het steeds makkelijker weggooien en opnieuw beginnen. Ik zeg hiermee niet dat er geen moeilijke situaties kunnen zijn, die zijn er wel degelijk, maar het lijkt steeds makkelijker te gaan.
De vrije seksuele, ik-gerichte moraal die ook onder onze jongeren wordt gepromoot heeft gevolgen. Dat je jezelf steeds minder kan binden aan een partner en als de vrouw in een vrije seksuele relatie zwanger raakt lijkt een abortus vaak de oplossing met alle gevolgen van dien. Het grootste gedeelte van de hulpvragen die bij Er is Hulp (de hulp organisatie van stichting Schreeuw om leven, red.) binnenkomt, heeft te maken met een instabiele relatie.
Al die wisselende relaties hebben nog meer verstrekkende gevolgen. Veel kinderen hebben meerdere opa’s en oma’s. Naar welke opa en oma mogen ze van de ouders nog wel of niet omkijken? Wie voelt zich nog verantwoordelijk voor opa of oma als die ernstig ziek is of dement? Zou dit ook niet een gevolg zijn van de stijgende vraag naar 'Voltooid leven?'
Wat leren kinderen van huwelijkstrouw? De God van Abraham, Izak en Jacob, bleef en blijft Zijn volk Israël trouw. Welke zonde ze ook deden, welke kant ze ook opgingen. Diezelfde God vraagt van ons als mannen om zo van onze vrouwen te houden in Efeze 5. Dat we hen onvoorwaardelijk lief hebben. Een grote opdracht en verantwoordelijkheid. Welk beeld van God zaaien we in de harten van onze kinderen? Vrije seksuele moraal? Acceptatie van de promotie om vreemd te gaan?
Wie zaait zal oogsten. Laten we het Goede Zaad zaaien in de kinderharten. Spreek vrijmoedig over de Heere, over Zijn liefde, Zijn nimmer aflatende trouw en Zijn henade. Je mag bij de Heere opnieuw beginnen, lees Johannes 8:1-11. Dat is een andere Boodschap dan die de wereld ons voor houdt.
Kees van Helden is directeur van stichting Schreeuw om Leven.
Foto: Judith Leroy
Praatmee