"Het wordt tijd dat mensen in Kenia leren vergeven"
Christiaan Haak bezocht een Keniaans ‘spookdorp’ waar stammen elkaar het leven zuur maakten. “Het wordt tijd dat mensen elkaar leren vergeven. Dan wordt een stabiele basis voor vrede gelegd,” vertelt de zendingspiloot van MAF (Mission Aviation Fellowship). Hij vertelt over zijn bezoek aan het ‘spookdorp’ en hoe hij God in Kenia aan het werk ziet.
Je bezocht eerder dit jaar een spookdorp. Wat trof je aan?
“Het dorp Kawap is een jaar of drie geleden aangevallen. Diverse stammen gingen de strijd met elkaar aan. De bevolking was de dupe en sloeg noodgedwongen op de vlucht. Kawap neemt een centrale positie in. Sinds het conflict in 2012 heeft niemand er meer gewoond. Samen met de Ierse delegatie stonden we in de lege gebouwen zonder dak. Wat ooit een kerk en school was, is nu verwaarloosd en verlaten.”
Je was er samen met partner-organisatie Shalom. Hoe probeert men een boodschap van vrede te brengen?
“Shalom probeert om de leiders van de gemeenschap met elkaar in gesprek te brengen. Voor velen is het onduidelijk waar het conflict begonnen is, zoals dat wel vaker het geval is als er een conflict plaatsvindt. De stammenoorlog begon met veediefstal, maar wie er is begonnen is onduidelijk. Op het moment dat we er waren was het de eerste keer dat verschillende stammenleiders elkaar in één gebouw aantroffen.
Shalom heeft ruim tien interetnische scholen gesteund met bouwmaterialen, schoolbanken, tafels, zonnepanelen, schoolboeken en andere leerbenodigd-heden. Ik bezocht de basisscholen in Tuum en Simale, waar nu nomaden kinderen ’s avonds naar school gaan, terwijl ze overdag op het vee kunnen passen. Andere kinderen gaan overdag naar school. Dankzij scholing is de stammenhaat onder kinderen niet meer merkbaar. Verschillende stammen leren in dezelfde klas met elkaar omgaan en samen met kennis overwinnen ze de haat.”
Hoe bijzonder is dit?
“Heel bijzonder,” antwoordt Christiaan. “Voordat kinderen naar deze school gingen groeiden ze op in hun eigen kring. Ze kregen dan te horen hoe slecht mensen van de andere stammen zijn. Velen zijn grootgebracht met haat voor de ander. Haat en nijd is doorgegeven van de ene naar de andere generatie. Scholen helpen om die cirkel te doorbreken. De volgende stap is dat men ook de ouders van deze kinderen gaat bereiken met een boodschap van vrede en vergeving. Als mensen gaan leren om de vijand te vergeven wordt er écht een stabiele basis voor vrede gelegd. Maar zover is het nog niet…”
Jullie wonen sinds 2012 in Kenia. Vorig jaar liet je weten dat je gezin wordt geconfronteerd met terreurdreiging. Hoe is de situatie nu?
“De terreurdreiging is afgenomen. De Keniaanse regering heeft strengere maatregelen genomen. Zo wordt iedereen die het winkelcentrum van Nairobi binnenkomt gescreend.”
Voel je je inmiddels een ‘halve Keniaan’?
“We voelen ons hier in ieder geval erg thuis. Nu zijn we vijf jaar verder en hebben we de Afrikaanse cultuur steeds beter leren kennen. Zo weten we inmiddels dat een afspraak met iemand heel snel gemaakt is. Maar of die afspraak ook wordt opgevolgd is een tweede… Daar moet je als Nederlander mee om kunnen gaan én ook vooral om blijven lachen.”
Hoe heb je God in de afgelopen tijd aan het werk gezien?
“In het noorden van Kenia is na lang werken een vliegbasis opgericht. Dat is een lang proces geweest met de nodige tegenslagen. Als MAF willen we in dat gebied vliegen, omdat daar veel zendingswerkers actief zijn. Hen willen we ondersteunen. Daarnaast kampt Kenia met een enorme droogte. Kerken in Nairobi zamelen veel voedsel in om naar afgelegen dorpen te kunnen brengen. Het is mooi om te zien hoe Kenianen met elkaar meeleven. Daarin zie ik Gods leiding.”
Praatmee