Hoe zorg je dat je niet overwerkt raakt?
Het is zo’n beetje de ziekte van deze tijd: overwerkt raken. Of burn-out, overspannen of gewoon heel-erg-moe. En heel vaak geeft het een enorm gevoel van falen. Waarom lukt het me niet om mezelf staande te houden?
Zelf ook meegemaakt
Ik ben zelf ook best wel een beetje overspannen geweest en heb daar veel van geleerd. Ik herken de signalen bij mezelf nu sneller en neem dan meteen gas terug. Ik lees er ook veel over omdat ik een team heb vol jonge twintigers en dertigers die ik graag een beetje wil beschermen. Ik weet niet of dit klopt, maar voor mijn gevoel is dat de groep die het meest risico loopt. Waarom? Omdat ze (en als ik ze zeg, bedoel ik eigenlijk ook wel mezelf) heel veel willen en dat het liefst meteen willen. Omdat ze via social media zien wat hun leeftijdsgenoten allemaal aan het ondernemen zijn en daar acute stress van krijgen: dat moet ik ook! De laatste tijd heb ik een aantal heel goede artikelen over burn out en stress gelezen en ik deel de belangrijkste dingen en mijn eigen ervaringen met je!
1. Stress komt niet door teveel uren maken
Het is belangrijk om te weten dat stress meestal niet te maken heeft met te veel uren maken. Heel veel mensen kunnen veel uren maken maar daar niet van overwerkt raken. Stress gaat vaak om andere factoren. Bijvoorbeeld door geen afstand te nemen van je werk. Of te denken dat je alles honderd procent en goed moet doen. Of te onderschatten dat je ook gevoelig bent voor een goede werksfeer. Ik raakte overspannen doordat ik verantwoordelijkheden had die me te zwaar vielen maar me sterk hield omdat ik dacht dat ik het moest aankunnen. Zo was ik ook binnengekomen bij die baan: ik zou dat wel even gaan waarmaken en zelfs de directeur wilde met me praten als jong talent. Maar heel vaak had ik het gevoel dat ik het helemaal niet kon waarmaken. Die druk op mijn schouders, plus heel wat bedrijfspolitiek waar ik niet goed tegen kon, zorgde ervoor dat ik een tijdje niet kon werken.
2. Balans is niet alles
Veel mensen vinden het fijn als ze niet al teveel stress ervaren maar er zijn ook mensen (hoi!) die dat al snel saai vinden. En een beetje stress is ook helemaal niet erg. Het zorgt ervoor dat je aan de gang blijft, dat er dingen gebeuren en dat je af en toe adrenaline voelt en dat laat je gelukkig voelen. Het idee is alleen dit je dit niet all the time voelt. Ik las over het voorbeeld van een glas met water: Houd die eens een tijdje vast met een gestrekte arm. Tien minuten gaat dat prima maar als je het langer dan een uur doet, krijg je een lamme arm en stort ie naar beneden. Zo is het met stress. Af en toe is het best prima en soms wat te volle dagen: niks mis mee. Als je daarna maar weer even wat minder doet.
3. Niets doen helpt niet
Lees dit artikel even. Hierin staan mooie tools beschreven die je kunt doen om tot rust te komen en te ontstressen. Uit ervaring weet ik dat ze helpen. Ik ben net weer een tijdje bij de fysio geweest omdat ik altijd spieren heb die vastzitten in mijn nek en zij leerde me zien dat, ondanks dat ik weleens een avondje op de bank lig, ik dan vaak nog steeds gespannen ben. Sindsdien ga ik ‘s avonds veel meer in bad, maak een wandeling, doe meditatie-oefeningen (tip: de app Calm) omdat je ademhaling ook een belangrijk onderdeel is van tot rust komen. Haal elke avond als je klaar bent eens een paar keer diep adem. En dan echt uit je buik he.
4. Cut the social media overload
Echt. Het wordt veel vaker gezegd maar probeer het eens. Kijk ‘s avonds niet meer op je mobiel, en beperk het overdag tot eens per uur of per dagdeel. Het is zoveel beter voor je brein maar ook voor je rust. We maken elkaar gek door te laten zien hoe goed we bezig zijn: kijk mij eens mijn eigen bedrijf lanceren! (Yep, guilty). Of: check mijn tripje Parijs! Een tijdje terug had ik een brainstorm met een groep twintigers die aangaven hier enorm last van te hebben: Zij maakt een wereldreis, moet ik die behoefte ook hebben? Wow, zij is nog geen dertig en lanceert haar eigen bedrijf! Ik heb nog niet eens een freelanceklus! Zo jagen we onszelf voortdurend op en hebben het gevoel continu te moeten presteren.
Praatmee