En ja, soms komen mensen ook met moeilijke vragen bij ons, vragen waarop we vaak geen antwoord hebben. Eén van de moeilijkste vragen die ons onlangs weer eens gesteld werd is deze: ‘waarom laat God het toe dat mijn kind gehandicapt ter wereld komt?’ of wat we ook hoorde ‘waarom laat God deze ziekte of dit lijden toe in mijn leven?’. Daar sta je dan als predikers die in de genezende kracht van de Heer geloven. We hebben door de jaren heen met honderden mensen gebeden en ook grote wonderen gezien. Maar eerlijk gezegd gebeurde het ook dat mensen niet genazen en aan een ongeneeslijke kwaal bleven lijden of gehandicapt waren, wat moet je dan daarop zeggen, we weten het gewoon niet altijd. Het is te gemakkelijk om maar een oordeel te vellen over anderen, terwijl we feitelijk de oorzaak niet weten, dat past ons gewoon niet. Daarbij komt natuurlijk ook nog de vraag, is er wel een oorzaak? Want we maken immers allemaal fouten en we zijn toch ook niet allemaal ziek.

Overigens, we komen in de Bijbel veel meer verhalen tegen, waarin dingen gebeuren die we ook niet begrijpen. Dan vragen we ons ook wel eens af, waarom liet God dat toe of waarom handelde Jezus op die manier en niet anders. Maar God weet precies hoe het zit. Wellicht zal Jezus het ons nog verklaren als we eens bij Hem zijn? We weten het niet. Ik geef even een paar voorbeelden, maar er zijn er veel meer:

• In Johannes 5 staat het verhaal beschreven van de verlamde bij het badwater Bethesda. De man lag daar al 38 jaar, maar… hij was daar niet alleen. Het verhaal vertelt dat er een menigte lag van zieken, blinden, kreupelen en verlamden. Wat een verschrikkelijke plek, allemaal wachtende op de beweging van het water, want als je als eerste daarin kwam was je genezen. Wat een teleurstelling voor degene die steeds te laat waren. Maar Jezus kwam daar en genas daar één persoon, namelijk die verlamde. Waarom niet veel meer of wellicht allemaal, Hij kon het doen toch? Er lagen toch veel meer mensen die net zo hopeloos waren. Ik geloof eenvoudig niet dat hij de enige persoon was daar, die… geloof genoeg had of heilig genoeg was of… of…, maar de Heer koos toch die ene persoon uit. God alleen weet waarom.
• De apostel Paulus heeft het in 2 Korinthe 12 over een ‘doorn in het vlees’. Wat het was weten we niet precies, maar hij had het over zijn vlees, dus het heeft waarschijnlijk wel met zijn lichaam te maken, ons lichaam bestaat nu eenmaal uit vlees. In ieder geval ervoer hij het alsof een demon (er staat een engel des satans) hem met vuisten sloeg, dat is nogal wat. Hij had de Heer er driemaal voor gebeden en ook antwoord gekregen van de Heer. Lees maar in vers 9: ‘Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht’. Hieruit verstaan we overduidelijk dat God het niet bij hem weg nam, maar hem wel kracht beloofde om door te kunnen, ondanks zijn probleem. Daar moest hij het dus mee doen, de grote apostel Paulus, die zoveel voor de Heer heeft mogen doen.
  ‘Misschien kunnen we ook vandaag zeggen, dat er mensen zijn die een doorn in het vlees hebben, die de Heer niet altijd bij ze weg neemt. God weet waarom’.
• Waar ik ook even aan moet denken, is een voorbeeld uit het Oude Testament. Koning David die in sommige opzichten een profetisch voorbeeld was van Jezus, was bewogen met Mefiboseth. Dit was de kleinzoon van Saul en hij was verlamd aan beide voeten (2 Sam. 4:4). Zulke mensen waren niet in tel in die dagen, zoals ook vandaag nog niet in sommige landen van de wereld. Ten eerste was hij een afstammeling van Saul en deze man had David nu niet bepaald goed behandeld, maar vervolgd en naar het leven gestaan. Maar het ergste van alles was toch wel dat hij ook nog verlamd was (2 Sam. 9:10). Toch was David hem genadig en verzorgde hem zelfs z’n leven lang. Hij mocht eten aan de tafel van de koning en dat was in die tijd een hele eer. Daarbij werd hem een stuk land gegeven, wat voor hem bewerkt werd, zodat hij niet volledig afhankelijk zou blijven. Wat een voorbeeld voor ons.

Een oproep aan de gemeente
We vroegen ons wel eens af of er wel voldoende ruimte en vooral begrip en aandacht is voor lijdende of gehandicapte mensen in de kerk of evangelie gemeente. In 1 Korinthe12:22-23 staat onder andere dat de zwakste leden van het lichaam (de gemeente) het meest noodzakelijk zijn. Ze hebben dus een doel, God heeft ze niet voor niets in ons midden geplaatst. De Heer wil dat we juist door aandacht aan hen te geven, een voorbeeld zijn voor de wereld in het geven van zorg, aandacht en liefde. De mensen buiten de gemeente moeten merken dat het er bij ons anders aan toe gaat, bij ons hebben hulpbehoevenden een plaats, ze horen er gewoon bij, ze zijn één van ons. Een gemeente die dit nalaat en helaas ze zijn er, heeft feitelijk niet goed begrepen wat Jezus bedoeld heeft in Mattheüs 25:40 ‘Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan’.

Gehandicapt en zorg nodig
Ouder zijn van een gehandicapt kind betekent, een kind hebben dat niet is zoals je had gewild dat het zou zijn, maar waar je toch zielsveel van houdt. Die liefde brengt je als ouder vaak tot grote offers, niet zelden gaat men zelfs verder dan men feitelijk kan. Je kind heeft alle aandacht en zorg nodig die je het kan geven. Meestal is er geen ruimte meer voor andere zaken, zoals hobby’s, sporten, vakanties en heel vaak gaat het ook ten koste van bijvoorbeeld een baan. Je bent soms 24/7 met je kind bezig en… dat gaat altijd onafgebroken door.

Je zou dus juist vanuit je kerk of gemeente, elke steun kunnen gebruiken die maar mogelijk is. Wat zou het een geweldig getuigenis zijn, als er vanuit de gemeente vrijwillig mantelzorgers zouden zijn voor zo’n kind, die dit als een bediening van God zien. Daarnaast is volledige acceptatie van je kind belangrijk en de bereidheid om programma’s in de kerk desnoods aan te passen, zodat het mogelijk wordt gemaakt dat jou kind ook gewoon mee kan doen. Dus niet aparte activiteiten voor deze mensen, om de anderen zo min mogelijk te storen, maar juist er gewoon bij, want zij horen ook bij het lichaam van Christus, Jezus stierf ook voor hen aan het kruis. Er is voor God geen verschil.

Succes evangelie
De boodschap van het succes of welvaartsevangelie heeft zich snel verspreid en heeft letterlijk miljoenen christenen in zijn greep gekregen met zijn veelbelovende mogelijkheden. Vooral in arme landen, zoals in Afrika, zijn inmiddels miljoenen aanhangers van deze leer, maar ook in ons land groeit het aantal gelovigen in deze leer.

De boodschap die gepredikt wordt is echter alleen gericht op succes. Succes, welvaart en gezondheid wordt dan gezien als normaal, mochten we dat anders ervaren, dan klopt er iets niet bij ons. Er is met andere woorden geen rekening gehouden met lijden wat niet ophoudt, problemen dus die mensen soms een heel leven mee dragen, om welke reden dan ook.

Maar is dit wel een Bijbelse boodschap? Een belangrijk onderdeel van deze leer is: 'Het is altijd Gods wil dat wij hier op aarde succes genieten.' Met succes wordt bedoeld, iemand met een goede baan, gezond en vooral met gezonde kinderen. Helaas geldt dit niet altijd voor iedereen. Er zijn ook mensen zonder baan, of die een zieke partner hebben en soms is er sprake van een handicap of een chronische ziekte. God laat het kennelijk toe en het past ons zelfs niet daarover te oordelen. Deze problemen zijn niet altijd uit te leggen, we hebben niet altijd een antwoord op dit lijden. Vaak is er in het succes evangelie maar weinig ruimte voor lijden dat niet opgelost wordt. Maar toch is het evangelie ook bedoeld voor deze mensen, die troost nodig hebben en kracht om door te kunnen leven.

God is gelukkig niet alleen een God van succesmensen, maar Hij is ook een God die zich ontfermt over mensen met wie het helemaal niet goed gaat.

Een groot misverstand
Vooral op het vlak van genezing en gezondheid vindt deze succesboodschap bij veel mensen ingang. Men leert onder andere dat iedereen het recht heeft om door God genezen te worden. En als het dan toch niet gebeurt, wordt de conclusie al gauw getrokken dat het met jou niet goed zit. Wee degene die het overkomt. Hebben we dan wel genoeg geloof, belijden we wel genoeg ‘gezondheid’ ondanks dat we nog ziek zijn?

Maar het is gewoon niet zo dat christenen die in goddelijke genezing geloven, niet ziek kunnen worden of zelfs op één of andere wijze ziek kunnen blijven. Daarvoor hebben we niet altijd pasklare antwoorden, we weten gewoon niet altijd waarom God dit toelaat. Natuurlijk mogen we altijd bidden om genezing en God zal ons ook vele malen horen, maar… niet altijd en God weet ook waarom. We kunnen God zeker niet ter verantwoording roepen als het anders gaat als dat we zouden verlangen.

Als Paulus het over ons lichaam heeft, zegt hij dat we vooral de moed niet moeten verliezen. Waarom? Omdat God het ook toe zal laten dat we soms lichamelijk wat mankeren, maar Hij vernieuwd onze innerlijke kracht, iedere dag opnieuw. Lees maar in 2 Korinthe 4:16-18, 'Daarom verliezen wij de moed niet; maar hoewel onze uitwendige mens achteruit gaat, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd van dag tot dag. Want onze lichte verdrukking, die zeer haast voorbij gaat, werkt ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der heerlijkheid; Dewijl wij niet aanmerken de dingen, die men ziet, maar de dingen, die men niet ziet; want de dingen, die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig.'

Maar Jezus stierf toch voor mijn zonden en ziekten.
Maar… hoe staat het dan met Jezus offer op Golgotha, die zowel voor onze ziekten als voor onze zonden stierf (Lees Jes. 53:5)? Het antwoord op deze vraag is duidelijk. Mochten we het in dit leven nog niet beleven, straks komt Jezus weer en zal Hij ons vernederd lichaam, veranderen in een ogenblik (Filip. 3:20,21). Dan zullen we voor eeuwig gezond en jong blijven en dit is een rechtstreeks gevolg van Jezus' offer voor mij. Vergeet het daarom niet, het beste moet nog komen.

Laten we het maar eerlijk zeggen, namelijk dat God ook lijden toelaat en ook ziekten, maar wel altijd met een doel. Gods verlangen is het namelijk dat we worden als Hij, dat we dus gaan lijken op Jezus (Rom. 8:28, 29) en God gebruikt alle omstandigheden in ons leven om tot dit grote doel te komen.

Van mensen die ver van God leven, horen we vaak de opmerking ‘als God echt goed zou zijn en liefdevol, waarom voorkomt Hij dan niet alle rampen, oorlogen en haat in de wereld.’ Soms vindt men hierin zelfs het bewijs dat God niet echt zou bestaan. Nu hoeven wij gelukkig God niet te verdedigen en dat moeten we ook vooral niet proberen. Wij hebben nu eenmaal niet op alle vragen een antwoord. Ook voor christenen die in de Bijbel geloven, zijn natuurrampen, oorlog en haat in de wereld, een groot probleem.

Ook christenen hebben moeite om de liefde van God te verenigen met lijden. Hoe je het ook went of keert, lijden blijft onverteerbaar en geen enkel antwoord geeft echte volledige voldoening. Het past gewoon niet in ons denken over God, dat is precies wat er aan de hand is. Lijden laat ons altijd met vraagtekens achter. Het is misschien wel een van de grootste problemen waar we als christen tegenaan lopen. God is liefde en Gods woord vertelt ons dat Hij alle macht heeft in hemel en aarde: lees Mattheüs 28:18. Maar waarom maakt God dan geen einde aan alle ellende om ons heen?

God kan zelfs het lijden gebruiken
Begrijp me goed, lijden heeft voor degene die dat op een bepaald moment moet ondergaan, niets positiefs in zich. Maar toch kan God ook het lijden wat we als mens doorstaan gebruiken. Lijden maakt ons namelijk bewust van onze afhankelijkheid van Gods genade. God wil dat we Hem ook leren kennen in moeilijke omstandigheden. Want ook in die situaties wil Hij Zijn liefde en kracht tonen, zodat we ons als het ware gedragen voelen door Gods kracht.

Toen Jezus aan het kruis hing, schreeuwde de menigte: “Hij vertrouwde op God, laat Hij Hem dan bevrijden.” (Matt. 27:43). God bevrijdde Hem niet; Hij deed iets beters! Hij bevrijdde ons allen. Zo mogen we vertrouwen dat God in ons lijden iets beters met ons voorheeft. Het lijden is in de wereld gekomen door de breuk tussen God en mensen. God heeft zichzelf gegeven, zijn lichaam, zijn leven, om dat te herstellen. Hij wil door zijn Geest bij ons zijn in ons lijden. Ook al begrijpen we het niet, het lijden heeft niet het laatste woord. God heeft het laatste woord.

God belooft “ons in dit leven” niet een volmaakt vredige aarde, zonder ziekten en zonder rampen, als men dat al ooit gedacht heeft berust dat op een misverstand. God belooft ons echter wel straks een geheel nieuwe wereld, waar geen rampen of ziekten meer voor zullen plaats komen (zie Openb. 21).

Bezoek de website van evangelist Henk Herbold voor meer verhalen.