'Aandacht voor pastoraat bij dementie hard nodig'
“Als je dementie hebt, kun je beter dood zijn. Zolang slechts je cognitieve capaciteiten van waarde zijn en je die langzaamaan verliest, word je gaandeweg waardeloos. Je verliest je bestaan. De maatschappelijke mantra van ‘cogito, ergo sum’ betekent bij dementie vanzelfsprekend dat je gaandeweg niet meer bestaat, omdat je denken het af laat weten. Dan kun je beter dood zijn. Of je bent eigenlijk al dood verklaard, terwijl je nog leeft.”
Zo verwoordt geestelijk verzorger Tim van Iersel in zijn column ‘Liever dood dan vergeten’ een manier van denken waarover in kerkelijke kring gauw genoeg verontwaardiging heerst. Natuurlijk ben je nog van waarde als je dementie hebt: je bent immers kind van God. Toch leeft de maatschappelijke focus op cognitieve capaciteit stiekem ook in de kerk. Als je niet meer begrijpt wat er gebeurt, hoor je er niet meer bij. Wel een beetje, maar niet helemaal.
Ontwrichtend
Dementie is dan ook ontwrichtend. Het beïnvloedt verregaand hoe iemand in het leven staat en wat nog zin geeft. Dat geldt ook voor naasten van de persoon met dementie: zij kennen hun dierbare soms bijna niet meer terug. Mensen met dementie en hun naasten pastoraal begeleiden is daarom een uitdaging.
Nieuwe cursus
Om geestelijk verzorgers, predikanten en kerkelijk werkers te voorzien van de praktische en reflectieve tools om die uitdaging aan te gaan, start Permanente Educatie Predikanten (PEP) in samenwerking met De Meij Consultancy en WoonZorgcentra Haaglanden de cursus 'Dementie: een pastorale en theologische uitdaging'. Tim van Iersel is de hoofdtrainer in deze cursus.
Praatmee