Wim en Marlies vanuit een land in oorlog: "Ook hier is God aan het werk"
“Het is hier gevaarlijk. Toch zien we dat God ook in Zuid-Soedan aan het werk is.” Wim en Marlies Hobo in het door oorlog getroffen Zuid-Soedan. Samen met hun dochtertje Yenthe gingen ze er vorig jaar aan de slag. Wim en Marlies hebben het verlangen vanuit het Evangelie om mensen te helpen en bekend te maken met de Bijbelse boodschap en vertrokken namens MAF (Mission Aviation Fellowship) naar Afrika. Het echtpaar vertelt over de situatie in het Afrikaanse land.
In Zuid-Soedan is een vreselijke oorlog gaande. Kun je aan de hand van een voorbeeld omschrijven hoe onschuldige burgers met dit leed worden geconfronteerd?
“Dagelijks rijden we naar het vliegveld en passeren dan een groot open veld wat een niet officieel vluchtelingenkamp is geworden,” zeggen Wim en Marlies. “Duizenden mannen, vrouwen en kinderen zitten hier, dag na dag. Ze zijn hun dorpen ontvlucht vanwege de strijd tussen de verschillende militaire groepen.
Ze hadden geen voedsel, geen water en geen manier om nog langer te overleven. Ze zijn vanuit allerlei plaatsen in Zuid-Soedan gekomen. Sommigen hebben meer dan tweehonderd kilometer door de bush en over gevaarlijke wegen gelopen om het geweld te ontvluchten.
Stel je voor: kleine hutjes, gemaakt van plastic en bamboe, haastig in elkaar gezet. Kinderen met in flarden gescheurde kleren in de schaduw van een verdorde boom, huilend omdat ze niets te eten hebben. Hopeloze moeders met baby’s die malaria of een andere ziekte hebben opgelopen. Dringend behoefte aan voedsel, sanitaire voorzieningen en water. En dat alles in een verzengende hitte. Iedere week wordt dit vluchtelingenkamp een stukje groter. Iedere dag komen er hutjes bij van mensen die het geweld en de onrust ontvluchten.
Dit is slechts een kleine afspiegeling van de grotere vluchtelingenkampen binnen en buiten Zuid-Soedan, waar tienduizenden tot honderdduizenden mensen verblijven. Wachtend op een mogelijkheid om terug te keren naar hun dorp. Maar of en wanneer dat mogelijk zal zijn...”
Jullie zullen in de afgelopen tijd de nodige indrukwekkende gesprekken hebben gevoerd met mensen uit Zuid-Soedan. Kun je een verhaal delen wat indruk maakt?
“Soms word je moedeloos bij het horen en zien van al het lijden wat zich afspeelt in het land. De miljoenen mensen die op de vlucht zijn, familieleden zijn verloren of zichzelf en hun kinderen niet kunnen voeden. Kinderen die waterlelies of boombladeren eten om te overleven...
We horen niet zo heel veel persoonlijke verhalen. Veel Zuid-Soedanezen zijn erg getraumatiseerd door wat ze hebben meegemaakt. Daardoor is het voor hen moeilijk om over het verleden te praten.
Wat ons onlangs opviel, toen we met wat lokale mensen in Juba over de situatie spraken, is dat de mensen alle hoop hebben opgegeven dat het ooit beter zal gaan met Zuid-Soedan. Ze hadden nog enigszins hoop toen Zuid-Soedan eindelijk onafhankelijk werd in 2011, maar na alle gevechten in de afgelopen jaren, hebben velen de moed geheel opgegeven.”
Wat betekent de oorlog in Zuid-Soedan voor jullie leef- en werkomstandigheden?
“Wij wonen in de hoofdstad Juba, waar het op dit moment rustig is. De gevechten spelen zich af buiten de hoofdstad. Daardoor voelen we ons in Juba redelijk veilig. We kunnen overdag gewoon over straat, ’s avonds hebben we een avondklok. Voedsel is er in Juba nog voldoende. Op de markt zijn alle basis producten en verse groenten en fruit nog steeds goed verkrijgbaar. Wel zijn door de inflatie de prijzen enorm gestegen en daardoor worden de meeste producten voor de lokale mensen onbetaalbaar. We beseffen dat de veiligheidssituatie, ook in Juba, iedere week kan omslaan. We zijn dus blij met elke dag dat we hier kunnen wonen.
We kunnen Juba niet via de weg verlaten. Het merendeel van de wegen is ontzettend gevaarlijk. De kans om beroofd of gedood te worden is erg hoog. Dit is ook één van de redenen waarom MAF zo nodig is Zuid-Soedan. Hulporganisaties, kerken en zendelingen kunnen alleen hun werk blijven doen doordat we hen dagelijks op een veilige manier naar de plaatsen vliegen waar ze moeten zijn.
Doordat de locatie van de gevechten telkens verschuift, is het voor de piloten belangrijk om te weten dat de bestemming veilig is. We hebben daarom altijd contact met partners op de grond voor vertrek vanuit Juba. Plaatsen waar gevochten wordt, proberen we te vermijden en over het algemeen vliegen we zo hoog mogelijk. Soms moeten we vliegvelden (tijdelijk) sluiten, omdat de situatie te gevaarlijk is.”
Zie je ook positieve ontwikkelingen in Zuid-Soedan?
“Jazeker! Ondanks alle onrust en problemen, zijn er nog steeds veel mensen en organisaties die zich volledig toewijden aan het helpen van de bevolking en zich inzetten om mensen te bereiken met praktische hulp en het Evangelie. Hoewel het vaak gevaarlijk is en ze nooit weten wat er gaat gebeuren. Toch zijn ze, evenals MAF, nog steeds in Zuid-Soedan en doen ze geweldig werk.”
Onlangs vloog Wim naar Kimatong, een afgelegen gebied waar zendelingen van AIM (African Inland Mission) begin vorig jaar zijn gestart om de Laarim (een tot nu toe onbereikte bevolkingsgroep) het Evangelie en de Bijbel in hun taal te brengen. “Ik had de mogelijkheid om een dag met hen mee te kijken, hoorde en zag hoe ontzettend blij de mensen waren om eindelijk het Goede Nieuws te horen en ontmoette de eerste gelovigen in deze stammen,” vertelt hij.
“Vorige maand was er een groot feest in Maridi: Een nieuwe Bijbelvertaling was gereed. Na jarenlang bijbelvertalers van en naar het dorp gevlogen te hebben, waren de MAF vliegtuigen nu volledig afgeladen met Bijbels. Duizenden mensen kwamen bijeen om(na 35 jaar de Bijbel in hun eigen taal in ontvangst te nemen. Hoewel het soms moeilijk te begrijpen is wat zich in Zuid-Soedan afspeelt, zien we dat God werkt in Zuid-Soedan en dat Zuid-Soedanezen Jezus Christus leren kennen.”
Welke les hebben jullie het afgelopen jaar geleerd in Zuid-Soedan?
“Wat we hebben geleerd van onze nationale collega’s is om dankbaar te zijn voor iedere nieuwe dag. We zijn ons meer gaan realiseren hoe kwetsbaar het leven is. Ook dankbaar voor meer alledaagse dingen die in Nederland vaak zo vanzelfsprekend zijn. Denk bijvoorbeeld aan scholing voor kinderen, een stabiele en veilige leefomgeving en voldoende voedsel.
Nee, Zuid-Soedan is wellicht niet de gemakkelijkste en veiligste plaats om te wonen en werken, Maar we hebben verschillende keren duidelijk ervaren dat God voor ons zorgt en ons beschermd. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst, ook als alles om ons heen instabiel en onrustig is. Het geeft daarnaast veel voldoening om te zien wat voor effect de aanwezigheid van MAF heeft in Zuid-Soedan. We kunnen niet alle problemen in Zuid-Soedan oplossen, maar wel het verschil maken voor individuele mensen.”
Praatmee