Lacey spreekt uit ervaring. Toen ze 23 was, werd ze zwanger. Ze was een jaar daarvoor getrouwd met Chris. Bij de 18-weken echo ontdekten de artsen dat hun ongeboren kindje een afwijking had, maar wat het precies was, wisten ze niet. "Onze hele wereld stortte in elkaar," vertelt Lacey. Toch besloten ze hun kindje te houden en het niet te laten aborteren.

Op 18 februari 2011 werd hun zoontje Christian geboren met het zeldzame Treacher-Collins-syndroom, waardoor hij een ernstig gespleten gehemelte had en geen ogen heeft. Toen zijn ouders hem zagen, was hun hart gebroken, maar werden ze ook door liefde voor hem overweldigd.
Lacey vertelt dat hun geloof in God zeer op de proef werd gesteld. "We bestormden God met vragen, die iedereen zou hebben. God is toch almachtig, waarom genas Hij onze zoon niet in een ogenblik?"

De eerste maanden van Christian waren spannend. Hij lag in een couveuse voor te vroeg geboren baby’s. Toen hij eindelijk naar huis mocht, was het niet gemakkelijk voor Lacey en Chris om hun ‘draai’ te vinden. Het was emotioneel, financieel en fysiek zwaar voor hen. Ze spreken over een aanslag op hun huwelijk, maar ze klampten zich voortdurend vast aan God, ook in hun gebeden voor Christian.
"Er waren momenten dat ik dacht dat Gods beloften niet voor ons waren," vertelt Lacey heel eerlijk. "Maar als ik nu terugkijk, zie ik hoe God bij ons was en met ons meeging, de hele weg. Hij vervulde Zijn beloften voor ons en voor Christian, niet altijd zoals ik het wilde. Ik zou een andere weg hebben gekozen."

Lacey en Chris hebben in de loop van de jaren heel wat moeten verduren, vooral via de social media. "Toen Christian drie maanden was, begon het. Ik ontving een bericht waarin iemand mij schreef dat ik Christian beter had kunnen laten aborteren, omdat hij nu immers een beroerd leven had, volgens haar. Ik zou hem alleen maar hebben gehouden omdat ik dat wilde," vertelt Lacey.
"Ik had me niet gerealiseerd dat mensen zo naar Christian kijken en zo snel oordelen. Maar ik ken de waarheid over de schoonheid van zijn ziel, zijn innerlijk, ondanks dat hij er anders uitziet dan andere mensen."

Lacey besloot een video te maken om de vreugde en de blijdschap te laten zien die Christian hun geeft en de liefde die zij en Chris aan hem geven. Ook geeft het haar een goed gevoel wanneer Christian giechelt wanneer vreemden hem aanstaren. "Ik wil Christian laten zien zoals hij echt is en mijn hart voor mijn kind."
Toen ze de korte video postte op social media, liep het aantal kijkers ernaar al snel in de miljoenen. Honderden mensen reageerden en bedankten haar voor het delen van haar verhaal. Lacey was verbaasd: "God nam het en deed er iets verbazingwekkends mee."

Ze vertelt verder: "Het gaat allemaal over de liefde tussen een moeder en haar kind, maar het is meer. Het gaat ook over de liefde van God de Vader voor Zijn kinderen. Wij zijn allemaal zondig, maar God houdt van Zijn kinderen omdat Jezus Zijn leven voor hen gaf. Dat is echte, ware liefde. De wereld hongert naar liefde en de mensen zien hier iets van in deze video."
Dankzij het werk van ervaren artsen en chirurgen is Christian vandaag een ‘bloeiende jongen van zes jaar’, zoals Lacey het uitdrukt. Hij zit op karate, het gaat goed op de school voor blinden en hij inspireert iedereen die hem ontmoet. Inmiddels heeft hij ook een jonger broertje, Chandler.

Lacey vertelt haar hele verhaal in haar boek Through the Eyes of Hope. "Ik schrijf over Christian, over onze belevenissen met hem, maar ook over God en hoe goed Hij is. Ik wil aan anderen, die zich in een soortgelijke situatie bevinden, die misschien niet meer weten hoe ze verder moeten, laten weten dat ze het aankunnen. Niet omdat ze zelf zo sterk zijn, maar omdat God Zijn kracht wil geven in onze zwakheid. Christus maakt mij sterk en Hij maakt geen fouten. God is goed en Hij zorgt voor Zijn kinderen."

Bekijk de video van Lacey Buchanan:

Dit artikel verscheen via The Gospel Herald in de nieuwsbrief van Dirk van Genderen.

Foto: Lovell-Fairchild