De ontwikkelingen wereldwijd – en in kerk en staat – maken duidelijk dat we verkeren in een catastrofale storm. Maar het meest schokkende is dat de kerk slaapt. De kerk - Gods volk - in Nederland doet me denken aan Jona. Jona had een duidelijke roeping van God gekregen: "Sta op, ga naar de grote stad Nineve en predik tegen haar, want hun kwaad is opgestegen voor Mijn Aangezicht" (Jona 1:2). Maar Jona was ongehoorzaam aan Gods roeping. Hij was niet bereid de prijs te betalen. Hij vlucht weg! Hij wil geen opdracht. Hij had zichzelf er niet voor over om zijn profetische stem te laten horen temidden van de onbekeerde heidenen. En wat was het gevolg? Er moest een grote storm komen om hem en de scheepsbemanning op de knieën te krijgen. Broeders en zusters, de kerk – Gods volk – en de inwoners van ons land hebben helaas een storm nodig om wakker te worden. De goedertierenheden van God zouden ons tot bekering moeten leiden, maar het tegendeel is waar... God moet ons hardhandig stilzetten. Als het oude Israël de afgoden dienden en hun roeping verzaakten, dan zond God vijandige heidenvolken, zodat ze weer op de knieën gebracht werden. Is dat niet wat er nu gaande is in Europa? Europa met haar joods-christelijke wortels verstaat de roots niet meer en nu laat God heidense volken – radicale moslims – hier naar toe komen, zodat christenen hun roeping weer gaan verstaan. God laat het toe dat we door de storm weer werkelijk naar Hem gaan roepen!

Op het schip, met de slapende Jona, zien we matrozen ijverig roeien. Wat een activiteit, wat een geschreeuw en kabaal. Maar de storm gaat er niet door liggen, de storm wordt alleen maar heftiger. De kerk in Nederland is nog nooit zo actief geweest. We roeien met onze beleidsprogramma's, visiestukken, bazars, rommelmarkten, verkopingen voor de kerk, maar de storm is er nog steeds. Hoe komt dat? We vergeten één ding: we moeten eerst overboord om vervolgens in de duisternis te gaan bidden! Met al onze activiteiten hebben we het "Huis van gebed" tot een "Moordenaarskuil" gemaakt. We zijn rijk en verrijkt, bouwen de mooiste kerken, maar waar is Jezus? Waar zijn de volgelingen van Jezus? De kapitein roept: ‘Jona, hoe kunt u zo diep in slaap zijn! Sta op, roep uw God aan’ (Jona 1:6). Jezus roept ook en klopt op de deur van onze kerkgebouwen: "Ontwaakt, jullie die slapen (Ef. 5:14). Ik heb geen behoefte aan jullie religieus activisme, maar ik verlang naar gemeenschap (vlg. Opb. 3:20). Ik verlang naar een levende relatie met Mijn kinderen die Gods genade nodig hebben. Ik verlang naar volgelingen die bereid zijn om zichzelf in de wereldzee te laten werpen en Mijn boodschap – dwars tegen de tijdgeest en wereldse opinies in – te gaan verkondigen aan Nineve, aan een verloren wereld die sterft zonder Jezus!”

Jona werd wakker. En wij? Worden wij wakker? Jona moest eerst overboord. Toen pas ging Jona weer roepen en bidden tot God. Vrienden, God is aan het werk in Nederland. God is bezig om de kerk - de Biblebelt - de slapende reus – wakker te maken. Maar... ze moet eerst overboord. Jona zegt: ‘Pak mij op en werp mij in de zee; dan zal de zee u met rust laten, want ik weet dat de zware storm u omwille van mij overkomt’ (Jona 1:12). De zee was het graf van Jona, maar de vis was als een Ark der behoudenis, Die Jona bewaarde in de storm. Wat betekent dat voor ons? We moeten alle hoop opgeven dat wij zelf de kerk kunnen redden. God vraagt overgave, loslaten en niets meer overhouden. Onszelf durven over te geven aan de ontfermende genade van God.
De storm steekt op! De vele pastorale problemen, echtscheidingen, verslavingen, verdeeldheid en verwarring laat God in Zijn soevereine genade toe. God wil ons op het punt brengen dat wij niet meer weten hoe het verder moet, zodat we weer in afhankelijk gaan roepen tot God…

Staan we er persoonlijk voor open om op dat nulpunt gebracht te worden? Staan we er voor open dat de namen van onze denominaties verwijderd zullen worden en de naam van Jezus ervoor in de plaats komt? Mogen de door ons opgeworpen kerkmuren neergehaald worden? Staan we er voor open om als reformatorische christenen de Heere Jezus te ontdekken in de evangelische christenen en ook andersom? God wil dat we ons verootmoedigen, dat we de boeien van goddeloosheid losmaken en dat we stoppen met het uitsteken van de vinger naar elkaar (vlg. Jesaja 58:4-9). Hij wil dat we weer – samen met alle heiligen – daadwerkelijk verlegen worden om Gods ingrijpen, kracht en genade. Onze verlegenheid wordt dan Gods gelegenheid. Alleen in de weg van afbraak van alle heilige huisjes, in de weg van verootmoediging en de totale overgave aan God is er hoop.

Zwoegende matrozen konden de zee niet stil krijgen. Jona – de kerk – moet in de zee gegooid worden. De kerk moet bereid zijn het oordeel van God te ondergaan... De oplossing lag niet bij de matrozen, de oplossing in Nederland ligt niet in Amsterdam of Den Haag, maar in de Biblebelt – in Barneveld, Urk, Rijssen, hier in Hilversum – bij ons.
Broeders en zusters, de storm zal in deze eindtijd alleen nog maar heftiger worden.
Wij verlangen naar een kerk – die door de storm heen – wakker wordt. Een opgewekte kerk die weer gaat bidden en zijn profetische stem laat klinken. We verlangen naar een gemeente van levende stenen die op de barricaden van het hedendaagse Nineve ‘zonde’ daadwerkelijk ‘zonde’ noemt en een etalage (een uithangbord) is van het ware Evangelie en de ware Jezus. Een heilige kerk, die haar getuigenis vrijmoedig zal laten klinken en ons land oproept tot inkeer en bekering. Een herleefde kerk, die als de herleefde Jona uitgaat om ons volk op te wekken: "Kom ga met ons en doe als wij (…) Bekeert u en geloof het Evangelie".

Deze proclamatietekst is afkomstig van evangelist Arjan Baan. Hij werd geïnspireerd door de dag van 'vasten en gebed' van stichting Heart Cry. Heart Cry wil in het najaar, samen met Stichting het Zoeklicht, door het land herlevingsavonden en/of kruisavonden organiseren.

Zie ook: Er ligt een geestelijke bedekking over de Biblebelt