Mijn leerlingen… wat maken ze mijn dagen goed!
Daar komen ze. De een zeult zijn tas mee op de rug, vol met boeken. Een ander gooit inmiddels zijn tas nonchalant op tafel en ploft neer. Een fleurig geklede dame stapt het lokaal in en roept vrolijk “goedemiddag”. Haar wat kleinere vriendin huppelt erachteraan, druk pratend met een andere leerling. Zo druppelen alle 31 pubers, in de leeftijd van 15/16 jaar binnen voor een les maatschappijleer in voorbereiding op het examen.
Lopend van de deur naar het bord spreek ik een aantal leerlingen. De een is spraakzaam, de ander zit niet te wachten op een babbeltje. Op mijn route zet ik een aantal leerlingen in de actieve modus door hen te vragen de jas op de stoel te hangen. Bij de ene leerling is het wijzen naar de jas al voldoende een ander is wat hardleers en moet eraan herinnerd worden dat ze dat konijnenvel op de stoel moet hangen.
En dan sta ik voor de groep. Helemaal klaar voor een les over onze maatschappij. Terwijl ik de groep aankijk en wacht op stilte, schieten er weleens verschillende gedachten door mijn hoofd. Deze leerlingen zijn in de bloei van hun leven, ontdekken steeds meer zichzelf en de wereld om hen heen. De een dartelt frivool door het leven en geniet, een ander torst een scheiding tussen vader en moeder met zich mee, weer een ander heeft veel lichamelijke problemen en nog weer een ander kan moeilijk meekomen met het niveau. Al die verschillende persoonlijkheden, al die verschillende achtergronden, samen in één klas bij mij. Wat een wereldbaan heb ik toch!
Naast kennisoverdracht is er dan ook veel aandacht voor vorming. Vanuit mijn christelijke identiteit probeer ik de leerlingen aan te leren hoe ze respect moet tonen voor zichzelf en de ander. Hoe ze kunnen meeleven met hun klasgenoten. Hoe ze verantwoordelijk kunnen zijn. Zo mag ik een klein onderdeeltje zijn in de vorming van de leerlingen. In de lessen wordt er (samen)gewerkt, ontstaan er woordenwisselingen, worden er serieuze gesprekken gevoerd en vooral veel gelachen. Daarom heb ik zoveel liefde voor mijn werk en mijn leerlingen. Geen onderwijsbeleid kan daar iets aan veranderen!
En nu snel beginnen met de les…
Erik Jan Vinke is vicevoorzitter van SGP-jongeren.
Praatmee