Yvonne verloor haar broer door zelfdoding
“Ik was zó intens verbonden met hem, we zijn 35 jaar onafscheidelijk geweest.” In januari 2010 verloor Yvonne van den Heuvel haar oudste broer en soulmate René. Gekweld door een rampzalige depressie kon René niet meer verder en stapte uit het leven.
Nog voordat René stierf – en ze heeft dit ook nog met hem besproken – maakte Yvonne een bijzondere keuze. “Ik ben heel christelijk opgevoed, heb talloze Bijbelverhalen gehoord. Eén ding is bij mij heel diep geland: Liefde. Met een hoofdletter. Die Liefde wil ik leren kennen. Ik wil daar vanuit leren kijken, leren handelen. En het mooie is: dat kun je oefenen. Iedereen kan dat, met vallen en opstaan. Je kunt je zelfs in de moeilijkste situaties proberen af te vragen: wat zou nu Liefde zijn? Ik kan nog steeds diep van René houden, dat neemt niemand me af. Ik voel me heel gezegend dat ik zijn zus mocht zijn. En ook al lijkt er in het verlies zelf niets te zijn waar ik van kan houden, ik kan er wat van leren, erdoor groeien. Alle grond werd onder mijn voeten weggeslagen, niets was meer wat het leek. Maar juist die leegte werd de grond voor veel gesprekken met andersdenkenden, voor ontmoetingen met andere culturen en religies. Heel waardevol.”
Haar gezin is Yvonnes redding geweest, zoals ze zelf zegt. “Echt. Want je móet elke dag opstaan, eten maken, die meiden aankleden… Zij maken je aan het lachen, gaan héérlijk, puur en niet-ingewikkeld met de dood om. Die kinderen zijn een Godsgeschenk."
Praatmee