De eerste fase
Denis is sociaal werker in opvangcentrum Het Anker. Hij vertelt over de eerste fase. “Een verslaving is niet alleen een geestelijk probleem, maar komt ook in fysieke zin tot uiting. Daarom laten we bewoners in de ontwenningsperiode lichamelijk afkicken en wennen aan hun nieuwe omgeving. Naast het ontwennen en afkicken vindt een medisch onderzoek plaats in het ziekenhuis. Daarnaast maken we een dossier aan waarin alle persoonlijke gegevens worden opgenomen. Als sociaal werkers proberen we hen in deze fase zoveel mogelijk ondersteunen.”

De tweede fase
Naast hem zit Victor, eveneens sociaal werker. “De tweede fase is de behandelfase die drie tot acht maanden kan duren,” gaat hij verder. “In een persoonlijk behandelplan krijgt de verslaafde te horen hoe lang de afkickperiode duurt. Ook krijgen ze uitgelegd dat we werken aan de hand van de Bijbel, omdat we geloven dat God mensen kan bevrijden van hun verslaving. We vinden het belangrijk dat de behandelperiode een persoonlijke wens is. Als hij akkoord is met de huisregels krijgt de verslaafde een mentor toegewezen.

Iedere dag vinden er bijbelstudies en trainingen plaats. De tweede fase is gebaseerd op vijf leefgebieden: fysiek, geestelijk, psychisch, sociaal en materieel. Een ander onderdeel is medische hulp. Verslaafden hebben nu eenmaal vaak fysieke klachten. Daarom is er in ons centrum ook een arts actief. In het centrum leert de bewoner leven met dak- en thuislozen en andere verslaafden. Ook onderwijzen we verslaafden op geestelijk gebied. Kerkelijke voorgangers komen regelmatig langs voor pastorale gesprekken en bijbelstudies.

Ze leren ook veel praktische dingen zoals eten koken, douchen en opruimen van de veestapel. Veel verslaafden komen na een lange gevangenisstraf terug in de maatschappij. Dat normale leven staat in deze fase nog ver van hun af. De mentor houdt wekelijks in de gaten hoe het met zijn cliënt gaat.”

Sergey heeft het afkickprogramma van het begin tot het einde doorlopen. Hij geeft toe dat er periodes waren dat hij ermee wilde stoppen. “Maar de kans was groot dat ik weer in de modder zou belanden. Tijdens het afkickprogramma ben ik tot levend geloof gekomen. Het belijden van mijn zonden tegenover God was voor mij een nieuwe stap. Aan de hand van de Bijbelstudies heb ik geleerd om als christen te leven.”

De derde fase
“In de laatste fase worden ze klaargemaakt voor het leven in de maatschappij,” vervolgt een medewerker van Het Anker die eveneens Sergey heet. “Dat gebeurt in een ander gebouw. Daar krijgen ze meer verantwoordelijkheid en zelfstandigheid. Ook daar krijgen bewoners training. Zo leren ze hoe relaties met familieleden hersteld kunnen worden. Ook leren ze werk zoeken en vrije tijd indelen. Ook worden bewoners aangemoedigd om hun ervaringen te gebruiken om andere verslaafden op weg te helpen. Als ze zelfstandig wonen onderhouden we contact en bieden we de mogelijkheid om vrijwilligerswerk te doen.”

Natasja, sociaal werkster in Het Anker, is verantwoordelijk voor de derde fase en trainingen, inclusief trainingen voor personeelsleden. “Want om anderen te helpen is het belangrijk dat onze medewerkers ook zelf leren. Werknemers van Het Anker leren verslaafden kijken naar zichzelf en vertellen over eigen emoties en gevoelens.”

Roman is een ex-bewoner en doorliep de behandelingen in Het Anker. Bijna twee jaar geleden heeft hij vijftien maanden lang in het afkickcentrum doorgebracht. Hij is als vrijwilliger betrokken bij de ‘soepbus’. “Dat is een gaarkeuken waar dak- en thuislozen maaltijden krijgen aangeboden. Op die manier wil hij de liefde die hij in Het Anker zelf heeft ontvangen doorgeven aan anderen. Daarnaast heb ik een eigen huis en werk ik als chauffeur.”

Onlangs waren de Oekraïners op uitnodiging van Kom over en help (KOEH) in Nederland. Lees hier meer over het werk van KOEH en klik hier om hun werk te ondersteunen.