“We leven in een samenleving die mede door het christendom is gestempeld. Het aantal is sterk verminderd. Dat besef zou meer tot ons door moeten dringen. We zouden op zoek moeten gaan naar een nieuwe balans: hoe gaan we om met religie in de publieke ruimte? Een constructief gesprek hierover heeft meer nut dan overreageren.”Cors voegt toe dat “de christelijke elementen uit onze geschiedenis niet weggepoetst hoeven te worden”. “Ik wil juist heel graag dat christenen van zich laten horen in het publieke debat. Het Evangelie hoeven we niet onder stoelen of banken te stekken. Mijn punt is dat dit ook kan zonder ons op te stellen als een Calimero.”“Denk aan , de gemakzucht waarover gesproken wordt over het afschaffen van de vrijheid van onderwijs en het niet langer doorgeven van gegevens uit de gemeentelijke basisadministratie aan kerken. Dit zijn typische voorbeelden waarbij de meerderheid te gemakkelijk over standpunten en gevoelens van minderheden heen walst. Terwijl minderheden hun vrijheden onderstrepen leggen meerderheden nadruk op gelijkheid. In dat proces leggen meerderheden hun gelijk op aan anderen. Als christenen zich opstellen als Calimero versterken zij het Bokitogedrag van andersdenkenden.”“Neem de discussie over de weigerambtenaar. We kunnen ons heel hard opstellen in een dergelijke discussie, maar als het resultaat is dat het besluit blijft staan en bij seculiere Nederlanders het beeld van ‘die zeurende protestanten’ is versterkt, moeten we ons afvragen of we handig bezig zijn."Ik zou het bijvoorbeeld een mooi gebaar vinden als christelijke partijen pleiten voor het afschaffen van het ambtsgebed. Niet omdat ik niet geloof in de kracht van gebed. Daar wil ik niets aan afdoen. Wel kan een dergelijk signaal ruimte scheppen voor een dieper gesprek. Zo kunnen andersdenkenden zien dat christenen er niet alleen op uit zij om hun eigen vrijheden te beschermen, maar het belang van de hele samenleving op het oog hebben. Vrijheid geldt voor iedereen en niet alleen voor onszelf.”“Christelijke politiek heeft een aantal minder fraaie kanten. Soms voelt men zich genoodzaakt om zich af te zetten tegen politieke tegenstanders. Ik vraag me af: moet je dit willen? Scherpe statements zijn goed voor de eigen achterban. Dat neemt niet weg dat je heel scherp mag zijn op de inhoud. Afzetten tegen anderen om je eigen punt te maken vind ik persoonlijk niet zo chique.”“Ik vind het belangrijk dat christenen en seculieren zich verdiepen in elkaars gedachtegoed. Veel protestanten komen samen in hun eigen clubjes, maar weten we waarom seculieren denken zoals ze denken? Dat geldt andersom natuurlijk ook. Die kennis hebben beide groepen hard nodig. Daarvoor is het noodzakelijk dat we elkaar leren kennen.Door ontmoetingen met mensen van allerlei levensbeschouwingen heb ik ontdekt dat christenen en niet-christenen vaak worstelen met dezelfde vragen. De rol van religie in de samenleving houdt echt niet alleen gelovigen bezig. Het is goed om elkaar oprecht te vragen naar achterliggende motieven. Als die ontmoetingen achterwege blijven, blijven discussies te veel in het wij-zij-denken hangen.”“Het hangt ervan af op grond waarvan. Als niet-christenen op basis van ons gedrag een hekel krijgen aan het christelijk geloof is dat een serieus probleem. Het is wat anders als die hekel is gebaseerd op onze overtuiging dat Jezus de enige manier is om tot de Vader te komen. Het christelijk geloof heeft wat dat betreft altijd een barrière die niet overboord mag. Dat neemt niet weg dat het goed is om zo nu en dan onze houding onder de loep te nemen.Een vraag die ik vaker terug zou willen zien is de vraag: Op welke manier wordt Gods naam geheiligd in een seculiere samenleving? En hoe zorgen we ervoor dat we door ons gedrag geen extra drempel opwerpen in het heiligen van Gods naam? Ik hoop dat we ons hier meer bewust van zullen zijn.”