Veel christenen zien, wanneer ze aan feminisme denken, schreeuwende vrouwen op de barricades voor zich die alles wat mannelijk is haten. Hun verbeelding wordt geïnspireerd door beelden van feministisch protest in de jaren 60, 70 en 80 toen vrouwen vrijheid, onafhankelijkheid en autonomie eisten. Het is waar, feminisme behoort tot de progressieve bewegingen in onze cultuur. Het wordt vaak in één adem genoemd met radicalisme en socialisme. Feminisme zet zich in om de sociale orde om te wentelen en veranderingen te bewerkstelligen die verstrekkende consequenties hebben.
Feminisme is een beweging die in de vroege 20ste eeuw begonnen is als een oproep van vrouwen om gehoord te worden en behandeld te worden als gelijken in een maatschappij gedomineerd door mannen. Feminisme noemt deze dominantie het patriarchaat (naar het woord patriarch, aartsvader). Mannen hebben vanaf het begin de dienst uitgemaakt en de grenzen gesteld waar binnen vrouwen zich mochten bewegen. De plaats van de man is in het publieke leven terwijl de vrouw thuis moet blijven. Mannen bemoeien zich met bestuurlijke en officiële aangelegenheden, vrouwen met de huiselijke. Mannen leiden, vrouwen volgen (en lijden). Feministen zeggen dat dit verkeerd is en dat vrouwen gelijke kansen moeten hebben op de arbeidsmarkt, gelijke inkomens moeten kunnen verdienen, en evenredige toegang tot leiderschapsfuncties moeten hebben.
Het is waarschijnlijk geen wonder dat voor een groot aantal christenen feminisme als een groot gevaar wordt gezien. Langgekoesterde christelijke waarden worden omgekeerd in naam van de vooruitgang en in naam van de vrijheid terwijl de God die gezien wordt als het fundament en de bron van deze waarden vaak wordt bespot als het product en het overblijfsel van het patriarchaat, die wereld van mannelijke dominantie. Zo’n beweging kan alleen maar een groot gevaar zijn voor de christelijke zaak.
Christenen hebben dus alle reden om argumenten te bedenken waarom feminisme weerstaan moet worden in de naam van de God van de Bijbel. Hier een kort overzicht met een aantal van deze argumenten.Feminisme heeft, om het zo maar te zeggen, slechte genen. Het wordt door velen gezien als een beweging die de sociale orde compleet wil omwentelen. Het protesteert tegen Westerse regeringen om een revolutie te ontketenen. De Bijbel vertelt ons dat we onze regeringen moeten gehoorzamen en respect moeten hebben voor het gezag in onze maatschappij. Veel christenen geloven dat feminisme gelieerd is aan radicle en revolutionaire bewegingen die helemaal niets met het christendom van doen hebben en geen enkel ontzag hebben voor de Bijbel of de landelijke regering. Ze gooien feminisme op één hoop met andere bewegingen zoals marxisme, humanisme en de gay lobby. Feminisme is onderdeel van de dechristianisering en secularisatie van onze Westerse cultuur.Verder is feminisme onbijbels. De term ‘onbijbels’ is een brede term die verschillende aspecten van feminisme op het oog heeft. Je zou bijvoorbeeld kunnen kijken naar het revolutionaire karakter van de feministische beweging, zoals hierboven aangegeven. Revolutie is onbijbels. Maar de term ‘onbijbels’ heeft vooral betrekking op hoe vrouwen en mannen zich tot elkaar horen te verhouden volgens Gods Woord. Daar moeten we iets meer over zeggen.Veel conservatieve christenen zien de Bijbel niet alleen als een descriptie, een beschrijving van de werkelijkheid (dat wil zeggen wat in de Bijbel staat komt tot ons vanuit een zekere historische en culturele context die eenvoudig is zoals die is), maar toch vooral als een prescriptieve, een vóórschrift van hoe het moet (dat wil zeggen de vele aspecten van de Bijbelse cultuur zijn niet zomaar context maar ook normatief voor ons). Vooral daar waar God aan het woord is in de bijbelse tekst, wordt, wat God ook zegt, als extreem belangrijk gezien voor het ordenen en normeren van onze eigen maatschappelijke context en sociaal gedrag.Wanneer God Eva schept als een ‘hulp’ voor Adam, zien veel gelovigen dit als een indicatie voor de ondergeschiktheid van de vrouw aan de man. Deze interpretatie wordt in de hand gewerkt door het feit dat na de zondeval Adam Eva domineert. Wanneer dan uiteindelijk diverse menselijke samenlevingen tot stand komen in de bijbelse geschiedenis en God Abraham roept om een verkoren volk te zijn onder de volken, is niemand verbaasd als mannen dan het voortouw nemen en de vrouwen dienen en volgen.De hele gedachte dat vrouwen gelijk zijn aan mannen wordt gezien als een goddeloze poging om Gods orde voor de schepping omver te werpen. Zoals de dingen gebeuren in de bijbelse tekst zo horen de dingen ook te zijn. Er zijn genoeg bijbelleraars die wijzen op het feit dat deze orde voort wordt gezet in het Nieuwe Testament. Paulus vindt immers dat vrouwen niet mogen onderwijzen in de kerk en hij beweert tevens dat de man het hoofd is van de vrouw. Petrus, de andere belangrijke apostel in het Nieuwe Testament, denkt zelfs dat vrouwen gered zullen worden middels zedig gedrag en het voortbrengen van nageslacht.Veel christenen zijn dan ook doodsbang om vrouwen toe te staan te onderwijzen in de kerk of hen te behandelen als gelijke partners in kerkwerk of kerkgemeenschap. Ze houden de vrouw buiten het ambt. Ze zijn bang dat ze op deze manier voet geven aan de afgoderij van Izebel. Was deze echtgenote van koning Achab in Israël niet degene die de broek aan had en verleidde zij Israël niet tot afgoderij, zodanig dat op een gegeven moment het Davidisch koningshuis bijna uitgeroeid werd? Het is niet voor niets dat het boek Openbaring een waarschuwing bevat tegen de afgoderij van Izebel, de vrouw die de gemeente van Jezus tot afgoderij verleidt.Feminisme bestaat niet uit één enkele groep; het is een erg diverse beweging. Toch bezorgt het feit dat sommige feministen in hun strijd tegen het patriarchaat ook het mannelijk voornaamwoord (Hij) voor God in twijfel trekken, menig christen angstbevingen. Erger nog, sommige feministische christenen durven het aan om samen te komen rondom een kruisbeeld met een (vrouwelijke) Christa in plaats van Christus. Voor veel christenen gaat een zodanige vervorming van de bijbelse geschiedenis over God en Christus eenvoudig te ver.Omdat feministen de onafhankelijkheid van vrouwen bepleiten, wordt alles wat die onafhankelijkheid en vrijheid in de weg staat als problematisch gezien. Wanneer een vrouw zwanger wordt, is het doorgaans nog steeds gebruikelijk in onze cultuur dat de vrouw voor het kind zorgt. Zwangerschap wordt daarom gezien als een potentieel obstakel naar de vrijheid van de vrouw. Indien abortus de enige manier is voor een vrouw om haar autonomie te verzekeren, dan is dat maar zo, menen ze. Het is geen wonder dat veel christenen met een pro-life standpunt vinden dat feminisme hier afgrijselijk de fout in gaat.Hier zijn 6 goede redenen waarom christenen, vooral conservatieve, niet snel een luisterend oor zullen bieden aan de boodschap die het feminisme voor de wereld van vandaag heeft. In een volgend artikel zal een andere benadering van feminisme worden uitgelicht en toegelicht waarom het feminisme juist door christenen wordt omarmd en waarbij feministische ideeën gezien worden als een door God gegeven mogelijkheid om de kerk te transformeren in een gemeenschap die meer op Christus lijkt.
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee