Stel je voor dat je moet vluchten naar een land in het Midden-Oosten. Dan ben je opeens in een totaal andere wereld. Je zult een aantal verschillen direct opmerken. Andere verschillen merk je pas als je er wat langer bent. Veel vluchtelingen die naar Nederland komen hebben dat ook. Er zijn cultuurverschillen die gelijk opvallen. Denk maar aan het eten, de muziek, de Keukenhof of het feit dat we allemaal kunnen fietsen. Er zijn ook verschillen die je niet direct ziet, maar wel tegenkomt als je leeft in Nederland.
Op de kamer bij een jongen van 11 jaar, Wahid. Met zijn oudere broer speelde ik een potje schaak. Plotseling begint hij hard te lachen. Wahid vroeg in het Arabisch aan zijn broer: ‘wil je vragen hoelang het duurt voordat mijn haar ook blond is?’. Ik wist niet dat ik blond haar had, maar hij vond van wel. Wahid was er echt van overtuigd, dat hoe langer je in Nederland woont des te lichter je haar- en huidskleur wordt! Lachend loop ik met de loper naar voren. ‘Shutranj’, zeg ik, wat ‘schaak’ betekent.
‘Stoppen jullie oude mensen echt in een huis?’, vraagt Rachid uit Noord-Afrika
In een gesprek met Rachid uit Noord-Afrika wordt me al snel iets duidelijk. Hij vindt in Nederland iets niet goed. ‘Stoppen jullie oude mensen echt in een huis?’, vraagt hij dan. Hij begint me gelijk uit te leggen dat je ouders heel belangrijk zijn. Ze hebben heel hun leven voor je gezorgd, je hebt zelfs 9 maanden in de buik van je moeder gezeten. Hoe kan je dan zo met hen omgaan? Die neem je toch gewoon in huis? Hij vind het onbegrijpelijk. En ik? Ik snap hem wel.
‘Waar leven de mensen Jaap?’, vraagt Mohammad. Toen hij voor het eerst in Ter Apel kwam was hij bang. ‘Als je door de straat loopt, zie je niemand. De gordijnen(lees vitrage) zijn altijd dicht en je ziet niemand. Ik dacht echt dat die huizen leeg waren!’. Veel culturen die hierheen komen zijn gewend om op straat te leven. Je drinkt buiten thee, je speelt buiten totdat je gaat slapen. Nu hij het weer in Nederland langer heeft meegemaakt, snapt hij het wel. ‘Maar jullie hebben heel veel spookdorpen, denk ik!’, zegt Mohammad daarna. Dan neem ik me voor om de gordijnen elke ochtend open te doen.
Veel culturen die hierheen komen zijn gewend om op straat te leven. ‘Maar jullie hebben heel veel spookdorpen, denk ik!’, zegt Mohammad
Vrijheid. Dat is wat veel mensen hier merken. Best lastig om daarmee om te gaan, omdat de ‘verleidingen’ ook alle vrijheid hebben! Nashru, een Afghaan, vraagt het me. Hij schaamt zich eigenlijk voor de vraag, maar zijn nieuwsgierigheid wint het. ‘Weet de overheid wat er op TV is na 12 uur? Echt, weten ze dat? Waarom doen ze daar niks aan?’. In zijn eigen land is dit niet toegestaan, door de moslimoverheid. ‘Vinden christenen dit wel goed?’, vraagt hij dan. Ik leg hem uit dat onze overheid niet christelijk is. Een verbaasde reactie is vaak het gevolg. De meeste Afghanen zien Europa als christelijk, waar alles mag. Een uitdaging om te laten zien dat christen-zijn in ons land vrijheid geeft, maar niet alle vrijheid neemt. God geeft grenzen, waar je ook bent. Als christen ben je volgeling van Christus. Dan wil je zijn zoals Hij is!
Het is zeker leerzaam om je eigen cultuur te bekijken door de bril van een buitenlander. Ik kan het iedereen aanraden. Zeker als je van glimlachen houdt.
Praatmee