"Ik dacht dat een huilbui voorafgaat moet gaan aan bekering. En dus probeerde ik tranen op te wekken. Zo overwoog ik zelfs om een ui te pellen." Onlangs vertelde Cees Fraanje tegenover een groep jongeren over wedergeboorte. Hij praat er gemakkelijk over. Zijn levensloop toont aan dat er de nodige strijd aan voorafging. "In onze drankkeet was het een kwestie van drinken en vechtfilms kijken. Later bezocht ik drankketen om te evangeliseren," vertelt Cees .
Cees is afkomstig uit een gezin met zes kinderen. Gezamenlijk gingen ze iedere zondag twee keer naar de kerk. "Ik heb dat als zowel positief als negatief ervaren. Positief vond ik dat mijn vader thuis vaak een bijbelgedeelte las en we als gezin psalmen zongen. Ook gingen we tijdens gebedsmomenten regelmatig gezamenlijk op de knieën. M'n vader bad dan voor ons allemaal. Maar mede door de prediking had ik een verwrongen Godsbeeld. Als er een straaljager overvloog dacht ik als klein kind soms: 'Nu is het voorbij. God gaat oordelen en straffen'. Ook kan ik mij nog goed herinneren dat er een ouderling op huisbezoek kwam. Dan werd er behoorlijk generaliserend gesproken. Er waren slechts een paar kerken waar in Barneveld de waarheid werd verkondigd. De rest werd door de ouderling afgeserveerd."
"Ik dacht dat een huilbui voorafgaat moet gaan aan bekering. En dus probeerde ik tranen op te wekken. Zo overwoog ik zelfs om een uit te pellen"
Als tiener ging Cees regelmatig naar een drankkeet. Keten die men op de Biblebelt kent als een goed alternatief voor het 'goddeloze' café. “In het begin kwamen we met z'n vieren regelmatig samen. Later waren er soms dertig man in de drankkeet. Het was een kwestie van alcohol drinken, keiharde trancemuziek luisteren en vechtfilms kijken. Op een gegeven moment was er zelfs sprake van drugsgebruik. In die tijd stond mezelf bekeren tot God nog ver van mij af. Ik dacht dat ik een soort bijzondere ervaring moest meemaken om tot Hem te komen. Daar moesten tranen vanwege de zonden aan voorafgaan. Verder begreep ik weinig van wat ik op zondag te horen kreeg. Het stond ver van mij af. Vaak zat ik de bladeren van mijn bijbel te tellen om de tijd te doden."[sbanner-2]
Op 15-jarige leeftijd kreeg Cees verkering met zijn vrouw Rachel. "Ook ging ik met haar mee naar haar kerk. Ik weet nog dat ik de preek toen opeens heel interessant vond. Dat had ik eigenlijk nooit eerder meegemaakt. Bepaalde onderwerpen begonnen mij te boeien. Eén van de dingen die ik goed heb onthouden was: ‘Wij mensen denken dat we bekeerd willen worden, maar dat God het niet wil. Maar het is precies andersom: wij willen niet en God wel’. Dat was erg geconfronteerd voor iemand die dacht dat God een bijzondere ervaring moest geven. De woorden van de dominee dronk ik op als melk. Ik vond het heerlijk om naar het Woord van God te luisteren."
"Op een gegeven moment besloot ik niet langer de drankkeet te bezoeken. Ik ontdekte dat die levensstijl erg lastig te combineren was met leven voor God. Lange tijd heb ik geen druppel meer gedronken,” vertelt Cees lachend. "Tot diep in de nacht onderzocht ik soms de Bijbel. Gods woorden kwamen in mij tot leven. Het mooie is dat uit de groep waarmee ik in de drankkeet meerdere gasten tot geloof waren gekomen, onder wie mijn broertje die nog steeds in vuur en vlam voor de Heere God staat. Nu geef ik toe dat ik er soms op een wettische manier in stond. Ik was gefocust op stoppen met drinken en roken, maar had geen oog voor onzichtbare gebreken zoals jaloezie en onreine gedachten."
"Het mooie is dat uit de groep waarmee ik in de drankkeet meerdere gasten tot geloof waren gekomen"
"Op een gegeven moment begonnen we als jonge gasten thuis met bijbelstudies. Later werd dit aangevuld met evangelisatie-acties in drankketen en de Schaapskooiavonden in Barneveld. Ondanks de drank en muziek hebben we veel mooie gesprekken gevoerd en het volledige Evangelie kunnen delen." Onlangs vertelde hij voor een groep jongelui vanuit de roeping van Levi (Lukas 5) over 'hoe kan ik een kind van God worden'. "Ik mocht vertellen dat God ons niet verwerpt. Ten tweede: Jezus roept ons zoals Hij Levi riep. Het is dus geen kwestie van wachten op een speciale ervaring. Verder heeft Levi nooit gedacht: 'Als ik Jezus volg mag ik dit en dat niet meer. Het is aantrekkelijk om Hem te volgen."
"Mijn levensloop toont aan dat God in staat is om een leven volledig om te buigen. In mijn geval heeft Hij mijn vrouw daarvoor gebruikt. Het leven met de Heere Jezus is mooi, maar het blijft een voortdurende zoektocht. Daarom ben ik aan een studie Theologie begonnen om de Bijbel nog beter te kunnen begrijpen, in aanvulling op mijn bezigheden in Gods koninkrijk."
Praatmee