"Wanneer je wedergeboorte als een drempel ervaart wordt het zicht op de rijkdom van het Evangelie belemmerd." Ds. G. A. van den Brink worstelde, net als veel jonge mensen nu, met het thema ‘wedergeboorte’. Binnenkort spreekt hij in Barneveld over het thema ‘hoe word ik wedergeboren?’ tijdens de Schaapskooiavond van 18 juni. "We zouden de focus niet moeten leggen op onszelf, maar op de Heere Jezus."

"Ook ik heb in mijn jonge jaren geworsteld met geloof, bekering en wedergeboorte," vertelt de predikant van de hersteld hervormde kerk in Rotterdam (Kralingse Veer). "Deze begrippen zijn bekend wanneer je kerkelijk bent opgegroeid. Deze thema’s kwamen bij mij tot leven nadat mijn vader ziek werd en overleed. Ik realiseerde mij toen heel sterk: ‘Ook mijn leven is eindig. Hoe zal het zijn wanneer ik moet sterven?’. Dat was het beginpunt van een zoektocht naar meer helderheid: wat bedoelt de Bijbel eigenlijk met wedergeboorte? Een prekenserie van een Schotse predikant gaf mij meer helderheid. Hij sprak over het ‘jawoord geven aan Christus’. Op mijn studentenkamer legde ik mijn leven in Zijn handen."

Van den Brink vertelt dit met een zekere terughoudendheid. "Een bijzondere ervaring kan je overkomen in het christenleven. Maar het is echt niet zo dat iedereen dit meegemaakt moet hebben. Niet voor niets maakt de Heere Jezus in Johannes 3 de koppeling met een gewone geboorte. Wanneer iemand vraagt: ‘hoe heb je je geboorte ervaren?’, zal het antwoord al gauw zijn: ‘dat weet ik niet’. En dat hoeft ook niet. Uit je eigen geestelijk leven kun je afleiden dat je ooit bent wedergeboren. Wie zich geen bijzondere ervaring kan herinneren, hoeft zich dus geen zorgen te maken. Bovendien moet de focus niet liggen op onszelf, maar op Jezus Christus en de Heilige Geest."

"Soms kan de indruk ontstaan dat God bij wijze van spreken blij moet zijn wanneer iemand in Hem gelooft. Die gedachte gaat rechtstreeks in tegen de bijbelse boodschap. Volgens 1 Korinthe 12 kan niemand buiten de Heilige Geest om zeggen dat Jezus Heer is. Dat vind ik sprekend over wedergeboorte een cruciaal element: kloppen we onszelf op de borst of verwijst ons getuigenis naar God? Daarom is wedergeboorte enerzijds heel belangrijk, maar anderzijds geen doel op zichzelf. We mogen dit niet loskoppelen van het geloof in Jezus Christus. Wanneer we ons blind staren op onze wedergeboorte, zonder te spreken over Christus die ons uitnodigt, lopen we vast."

Van den Brink citeert een gedeelte uit de Dordtse Leerregels: ‘De wijze van deze werking kunnen de gelovigen in dit leven niet volkomen begrijpen; ondertussen stellen zij zich daarin gerust, dat zij weten en gevoelen, dat zij door deze genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben.’ "We hebben dus genoeg aan het liefhebben van de Heere Jezus. Daar moet pratend over wedergeboorte dan ook de focus op liggen. Begrijpen we waarom Hij gekomen is? Wie een helder zicht krijgt op het Evangelie wordt wedergeboren. Er gaat namelijk iets ontkiemen als je het Evangelie hoort."

"Om mij heen zie ik nog steeds de nood van mensen binnen de reformatorische gezindte. Wanneer je wedergeboorte als een drempel ervaart wordt het zicht op de rijkdom van het Evangelie belemmerd. Daarom blijf ik over dit onderwerp spreken. Om wedergeboorte begrijpelijker te maken gebruik ik graag Genesis 45. ‘Jozef leeft’, kreeg zijn vader Jacob te horen. ‘Toen bezweek zijn hart, want hij geloofde hen niet’, vermeldt vers 26. Maar toen hij die boodschap aanvaardde, ‘werd zijn ziel in hem levend’. Zo werkt het ook bij ons. Wanneer we het Evangelie horen, begrijpen en aanvaarden, worden we daardoor levend; en dat is de wedergeboorte."

Bekijk de boodschap van ds. G. A. van den Brink: