Binnen gereformeerde wereld zou weinig ruimte zijn voor genade en zijn vrouwen tweederangsburgers. Deze vooroordelen haalt schrijfster Corrie Mitchell onderuit. Ze stoort zich aan het feit dat er vaak neerbuigend over de reformatorische gezindte wordt gesproken. Ook klopt het volgens haar niet dat de gereformeerde theologie koud en stijf is en dat de noodzaak van evangelisatie zou ontbreken. Hieronder tien dingen, geschreven in

, die we volgens Mitchell zouden moeten weten over de gereformeerde theologie:

Allereerst is het goed om te weten dat het calvinisme een theologisch systeem is en geen denominatie. Het is slechts één van de stromingen binnen de theologie van de Reformatie, naast de lutherse, anglicaanse, presbyteriaanse en andere gereformeerde stromingen. Daarnaast zijn veel meer kerken gebaseerd op de gereformeerde leer, dan alleen de hervormden en christelijk-gereformeerden. Denk bijvoorbeeld aan de uitgesproken calvinisten binnen de Amerikaanse Southern Baptist Church.

De Dordtse Leerregels worden samengevat in vijf punten: totale verdorvenheid (1); onvoorwaardelijke verzoening (2); beperkte verzoening (3); onweerstaanbare genade (4); en volharding van de gelovigen (5). Maar deze systematische verpakking is niet alles wat gereformeerde christenen vertegenwoordigen. In feite waren deze vijf punten een reactie op

Ja, het is zo dat deze vijf punten de calvinistische beginselen van het geloof samenvatten. Maar ze geven niet weer hoe het geloof van gereformeerde christenen wordt beleefd. Zo blijft de belangrijke rol van de sacramenten - de doop en het avondmaal - achterwege.

Niet alle gereformeerde christenen houden zich vast aan de vijf punten. Er zijn gereformeerde christenen die de vrije wil van de mens en de goddelijke voorbeschikking bij elkaar te brengen. Er is ook een groep die zich vasthoudt aan de 'dubbele predestinatie', het leerstuk dat God van tevoren heeft bepaald welke mensen hij zal uitverkiezen en welke hij zal verwerpen. Maar heel veel calvinisten verwerpen deze leer. Er zijn niet alleen verschillende 'filialen' in het christendom, maar ook binnen de gereformeerde theologie.

Gods heerlijkheid en onze vreugde zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

: 'God speelt geen bijrol in de film van ons leven. Wij zijn gemaakt voor Hem en niet andersom.' Hier houdt de gereformeerde theologie zich aan vast. Het uiteindelijk doel van ons menselijke bestaan is dat God wordt verheerlijkt. Deze manier van vreugde is goed om tot ons te nemen.

Veel mensen (vooral buiten de kerk) brengen de gereformeerde leer in verband met hun benauwende kijk op vrouwen. Men vergeet hierbij de theologische opvatting: dat mannen en vrouwen verschillende taken en verantwoordelijkheden hebben in het huwelijk, gezinsleven en op andere gebieden.

Op geen enkele wijze betekent 'onderdanig' zijn aan je man dat een vrouw stil moet zijn. Alsof ze functioneert als een huisvrouw die blindelings haar echtgenoot volgt. Integendeel,

: 'Ons man- en vrouw-zijn gaat uiteindelijk niet om ons. Het gaat om het getuigenis van Jezus' boodschap. Niet wij dicteren wat mannelijkheid en vrouwelijkheid inhoudt. Dat doet onze Schepper.'

De gereformeerde theologie leert dat de Bijbel het onfeilbare Woord van God is. Dat is iets anders dat ieder woord uit de Bijbel letterlijk opvatten. Hoewel onfeilbaarheid en iets letterlijk opvatten vaak met elkaar worden verbonden. De gelijkenissen van Jezus, de metaforen en de hyperbolen maken de Bijbel niet minder nauwkeurig of onfeilbaar.

Totale verdorvenheid (één van de vijf punten, red.) betekent dat mensen vanuit zichzelf niet in staat zijn om God te vinden. We zijn volledig 'dood' vanwege de zonde. Maar de schoonheid van de gereformeerde leer is dat God ons vervolgens leven geeft, enkel en alleen door Zijn genade. Iemand schreef het volgende over de gereformeerde visie op genade: 'Je ligt dood op de bodem van de zee, je longen zijn gevuld met water. God springt het water in, trekt je omhoog en brengt je weer tot leven. Dat doet Hij vanwege Zijn grote liefde. We zijn volledig overgeleverd aan Gods genade.'

Het stereotype beeld van gereformeerde christenen: 'zware' en blanke mensen, bestaat niet. Zelf bezoek ik een zeer multiculturele, niet-confessionele kerk, die zich vasthoudt aan de gereformeerde theologie. Er zijn gereformeerde leden die hun tamboerijnen meebrengen, klappen tijdens de eredienst en tijdens de hele preek 'dank U, Jezus' mompelen. Ook is het calvinisme vertegenwoordigd binnen de christelijke hiphop.

Door sommigen wordt over aangenomen dat evangelisatie zinloos is, omdat God Zijn kinderen al heeft uitgekozen. Maar calvinisten geloven dat God ervoor kiest om door middel van Zijn volk, hun prediking en Zijn Woord mensen te redden (zie Romeinen 10). Gods soevereiniteit geeft juist energie om te evangeliseren.

Vaak worden calvinisten ervan beschuldigd dat ze arrogant zijn. Het gevaar is dat de gereformeerde leer boven Christus Zelf komt te staan. God is groter dan welk systeem of kader dan ook. Daarom citeer ik graag pastor Art Azurdia: 'De werking van Gods genade in je leven wordt niet bepaald door je theologische kennis of hoeveel boeken je hebt gelezen, maar door je houding richting mensen in nood.'

Lees ook: