We weten allemaal dat we alleen tot eer van God moeten leven. Maar denk er eens over na hoeveel je dat werkelijk doet. Besteed je net zoveel tijd aan Bijbelstudie en gebed als aan roken? Is niet vaak het excuus “te druk” of “geen zin”? Je kent vast genoeg uitvluchten.
 

Maar hoeveel excuses had je om niet te roken? Die waren er waarschijnlijk niet, want je vond altijd wel een gelegenheid om wel te roken. En dan blijkt de sigaret belangrijker te zijn dan God. En dat is volgens de Bijbel afgoderij. Als roken onze afgod is geworden, zijn we geestelijke overspelers en afgodendienaars en staan we schuldig voor God, veroordeeld voor de mensen, op heterdaad betrapt. 

Maar er is een plaats, waar de grootste zondaar pardon en vergeving  kan vinden. Het is bij Jezus, die “de goddeloze rechtvaardigt” (Romeinen 4:15). Het is bij Jezus die om onze overtredingen verwond is en om onze ongerechtigheden verbrijzeld. En het is bij deze Jezus waar we ook de genade vinden om anders te zijn en anders te leven. Het is genade (niet de wet) die ons leert om nee te zeggen tegen de goddeloosheid. Pure genade. Wij hebben het nodig. Hij geeft het!

Een enorm cliché of niet? Een oom van mij deed niet anders dan dit te zeggen als argument tegen het roken. Inderdaad God heeft niet een schoorsteen op ons hoofd geschapen alwaar de rook door kan ontsnappen. Maar in ons hart leeft wel het verlangen naar bevrediging van onszelf bij voorkeur buiten God om (Romeinen 7:5). Al kost het roken ons letterlijk het leven, we blijven vasthouden aan die ene sigaret en de volgende, de volgende, de volgende… 

Ik daag je uit om het vuile water van roken achter je te laten. Je kunt er lang tegenaan hikken, maar diep in je hart weet jij dat dat is wat God van jou vraagt. Ik hoop dat je verdriet en berouw mag krijgen als je door hebt hoe lang je geprobeerd hebt jouw ziel te bevredigen met andere dingen dan God. 

En ik hoop dat als je eenmaal de smaak van het Levende Water te pakken krijgt, je daar geen genoeg van kunt krijgen. Wat een vreugde is het om zo van God te genieten. Het is mijn verlangen dat jij dit ook mag ontdekken en dat je ook gaat drinken van dat water en dan mag jij die sigaret, pijp, sigaar of wat het ook maar is, achter je laten.

Roken belooft dat het je dorst zal lessen. Het belooft je bevrediging en geluk. En inderdaad bevredigt het – maar helaas maar voor een korte tijd. En snel ben je weer “dorstig” en heb je weer een sigaret nodig. In het begin is het nog leuk, maar het wordt steeds meer en het gaat ook steeds meer geld kosten. Van sommigen begreep ik dat zij op den duur 80 euro per maand uit gaven aan shag. Hoeveel geef jij eraan uit? 

Waarom weegt u geld af voor wat geen brood is, en uw arbeid voor wat niet verzadigen kan? Luister aandachtig naar Mij, eet het goede, en laat uw ziel vreugde scheppen in de overvloed. (Jesaja 55:2 HSV)

In het Oude Testament lees je veel over het brengen van offers aan God. Als de Hoge Priester 1 keer per jaar het meest Heilige deel van de Tabernakel binnen ging, moest er een gordijn van rook gelegd worden over de Ark en dan vooral het verzoendeksel, de genadetroon van God. Er was dus een letterlijk rookgordijn die het zicht op God aan de Hoge Priester ontnam.

In onze tijd kennen wij ook nog zo’n rookgordijn. Bij sommige kerken wordt na afloop bij de deur een blauw rookgordijn gelegd. De preek mag gegaan zijn over verlossing in Christus, hoe Hij het Nieuwe Verbond met ons is aangegaan en dat er niets meer tussen God en ons instaat dan Hij, dat het leggen van een rookgordijn niet meer hoeft, maar prompt binnen één minuut na de kerkdienst leggen wij toch weer een rookgordijn over ons leven (en dat van anderen die niet roken).

Het roken legt letterlijk maar ook geestelijk een rookgordijn over ons leven. Het leven met God en hoe het binnenkomt, komt bijna niet door dit rookgordijn heen. Onze verlossing kan op een gegeven moment meer in de sigaret liggen dan in Christus. Bedenkt dat het gordijn tussen God en ons gescheurd is van boven naar beneden als een teken dat God onder de mensen wil wonen zonder dat er nog iets tussen Hem en ons instaat. Het gordijn is weg, de Wind blaast waar Hij wil…! 

Tot slot het laatste cliché, roken stinkt… Maar het is meer dan alleen de geur die wij als mensen waarnemen. Een sigaret beschadigt je ziel meer dan je lichaam. 

In Hebreeën 12:1-2 wordt het christelijke leven als een wedloop beschreven. Die moeten we lopen zonder dat we gehinderd worden door de last van de zonde. Een rookverslaving hindert je zeker bij het lopen omdat de vrucht van zelfbeheersing duidelijk ontbreekt en je belemmert in een diepe relatie met Jezus. 

De opdracht is helder, maar wat een Verlosser hebben wij. Hij is het die door Zijn bloed juist jou heeft gereinigd van al jouw zonden en jouw stinkgoden. Met deze zekerheid, kun jij de sigaret eens en voor altijd wegdoen!