"Vroeger zei men: ‘De dominee zegt het, dus de Heere God vraagt dit en dat van ons’. Dat automatisme is verdwenen. Onder jongelui proef ik een schreeuw naar echtheid." Ds. C.M. Buijs geeft aan dat zijn prediking in de loop der jaren is verdiept. Onlangs kwam in zijn Hersteld Hervormde Gemeente in Elspeet een kwetsbaar thema als seksualiteit uitgebreid aan de orde. "Het hoogste ideaal voor een predikant is zondaren winnen voor Christus," vertelt hij.

Buijs zegt dat hij als jonge kandidaat vaak met een stortvloed van woorden op de kansel stond. "Ik dacht toen dat in één preek alles aan de orde moest komen. De mens met allerlei geestelijke vragen zoals: 'Hoe weet ik dat ik bekeerd ben?', 'Hoe leer ik Christus kennen als mijn persoonlijke Zaligmaker?' nam een grote plaats in mijn prediking in. Ik heb geleerd om mij hierin te beperken. In het begin ben je ontzettend enthousiast. Dat ben ik overigens nog steeds. Het pastorale aspect in de prediking wil ik uiteraard niet uit het oog verliezen. Het is Gods werk om mensen te bekeren."

Het pastorale aspect werd in zijn gemeente onlangs zichtbaar aan de hand van 'een project' waarin huwelijk en seksualiteit centraal stonden. "Velen binnen de gereformeerde gezindte zijn aan porno verslaafd. Het is bijvoorbeeld realiteit dat jongeren op reformatorische scholen op hun telefoon naar seksfilmpjes kijken. Daar kunnen we onze ogen voor sluiten, maar dat is onverstandig. Door middel van het uitnodigen van sprekers en het starten van een prekenserie hebben we als gemeente duidelijk willen maken hoe we hier zorgvuldig vanuit de Bijbel mee om kunnen gaan. Dat vraagt om verdieping in de leefwereld van jongeren."

"Een wettische benadering ten aanzien van seksualiteit wijs is af," onderstreept Buijs. Ter illustratie verwijst hij naar de manier waarop we ons kleden. "Iets wat nauw samen hangt met seksualiteit. De wettische benadering zou zijn: 'U noemt uzelf een kind van God, maar uw uiterlijk geeft aan dat dit niet zo is.' Dit is niet de houding waar de Bijbel ons toe oproept. Ik kies liever voor de pastorale benadering. De bedoeling is dat het Woord van God uitwerking en zeggenschap krijgt in ons leven en levensstijl: onze handel en wandel. Zonder dat je jezelf profileert, moeten mensen kunnen zien dat je Christen bent. Denk aan je omgang met je partner, kinderen, collega’s. Dan wordt de geloofsvrucht zichtbaar."

Deze levensstijl houden mensen volgens de predikant veel scherper in het oog dan enkele tientallen jaren geleden. "Men verlangt naar een duidelijke en eerlijke prediking. Onder jongelui proef ik een schreeuw naar echtheid. In werkelijkheid hebben ze behoefte aan leiding vanuit Gods Woord. Bovendien willen mensen niet de indruk krijgen dat de dominee maar wat staat te praten. Vroeger zei men: 'De dominee zegt het, dus de Heere God vraagt dit en dat van ons.' Dat automatisme is verdwenen. Soms krijg ik bijvoorbeeld een kritisch mailtje naar aanleiding van een uitspraak in de prediking met de vraag om nadere uitleg."

"Het is van belang dat wij als predikanten in het pastoraat en bij andere gelegenheden voelsprieten ontwikkelen. Daar komen relevante geloofsvragen aan de oppervlakte. Dan hoor je iemand zeggen: ‘Ik moet wederom geboren worden. Ik leef niet tot eer van God. Ik ben bang om te sterven, want Christus ken ik niet als Borg.’ Dan is het aan de predikant om te ontdekken wat daarachter zit. Dit soort gesprekken mag ik vervolgens meenemen in de prediking. Er komt een proces op gang waarin een dienaar des Woord mensen mag leiden tot Christus."

"Dan komt ons hoogste ideaal op een uitnodigende manier tot uiting: zondaren winnen voor Christus," maakt hij duidelijk. "Dan ontvangt God de eer. Door middel van de prediking worden mensen getrokken uit de macht der duisternis en overgezet in het Koninkrijk van de Zoon Zijner liefde."