Er gelden ook strenge regels voor de kleur. Twee haren met een andere kleur dan rood verhinderen automatisch dat het een rode vaars wordt. Een kandidaat rode vaars, die in 2000 werd ontdekt, werd ongeschikt verklaard nadat er twee zwarte haren werden gevonden.
Ook een koe die voldoet aan alle andere criteria, maar ouder is dan vier jaar, is gediskwalificeerd. Het huidige kalf heeft nog een lange weg te gaan totdat het een echte rode vaars is geworden – of niet.
In Bijbelse tijden moest de rode vaars volledig worden verbrand door een priester, buiten de tempel. Het is interessant dat de rode vaars werd verbrand op de Olijfberg, op de plaats waar in deze tijd de kerk Dominus Flevit (de Heer weende) staat.
Na het verbranden werd de as van de rode vaars vermengd met water, dat 'reinigingswater' werd genoemd. Het werd gebruikt om mensen te reinigen, vooral hen die verontreinigd waren door het aanraken van dode dieren. Deze ergste vorm van verontreiniging vereiste dat Joden een ceremoniële reiniging ondergaan met de as van een rode vaars, voordat zij de voorhoven van de tempel weer mogen binnengaan. Met andere woorden, zonder de rode vaars is geen Joodse eredienst op de tempelberg mogelijk.
De ontdekking van een rood kalf, dat mogelijk een rode vaars kan worden, heeft veel Joden opgewonden. Zij geloven dat Mozes heeft gezorgd voor de eerste rode vaars en dat de Messias voor de laatste zal zorgen.
De mogelijkheid, dat er een echte rode vaars zou zijn gevonden, maakte dat het Tempelinstituut de logistieke voorbereidingen maakt die nodig zijn om het Amerikaanse kalf naar Israël te brengen en priesters te trainen die deze heilige en zeldzame offerceremonie zullen uitvoeren.
Dit kalf zou – althans in theorie – Joden helpen zichzelf voldoende te reinigen om deel te nemen aan echte activiteiten in de tempel. Maar voorlopig moeten de gelovigen minstens twee en een half jaar op hun nagels bijten, voordat bekend zal zijn of dit geïmporteerde kalf al dan niet een rode vaars is.
Praatmee