Onlangs verscheen een nieuwe serie Bijbelboeken van Koert Koster. Deze boeken zijn als vers voor vers verklaringen uitgegeven bij Mijnbestseller.nl. Door de heldere schrijftrant zijn ze geschikt voor iedereen die een beetje thuis is in de Bijbel. Er is structuur aangebracht door middel van een indeling in een flink aantal paragrafen per Bijbelhoofdstuk. Aan het eind van iedere paragraaf staan een aantal vragen ter overdenking en/of bespreking. Om een indruk te geven, is een beschrijving én een paragraaf van de Galatenbrief toegevoegd.
Hieronder een voorbeeld dat in de serie is terug te vinden:
2.2 Paulus’ confrontatie met Petrus
(vers 11) Ondanks de goede verstandhouding met Petrus, met wie hij vlak na zijn bekering enkele weken doorbracht, ziet hij zich later genoodzaakt openlijke kritiek te uiten. Deze kritiek is niet gericht op de persoon op zich, maar wel op het gedrag dat Kefas (= Aramees voor het Griekse Petrus) tentoon spreidt. Kefas heeft niet de durf getoond die een dienstknecht van de Heer moet laten zien op momenten dat het om de praktische waarheid van het evangelie gaat. Paulus vindt zijn houding en gedrag zo kwalijk dat hij zich in het openbaar tegen Petrus verzet. Petrus at zichzelf een oordeel en maakte zich schuldig aan hypocrisie.
(vers 12) Tot het moment waarop er afgezanten uit de gemeente te Jeruzalem kwamen, at hij altijd met de heidenen samen aan één tafel. Daarna trok hij zich terug en at hij gescheiden, bang als hij was voor kritiek van ‘broeders’ die voorstanders waren van de besnijdenis. Deze angst van Kefas was wellicht gegrond, maar zij leidde ertoe dat hij zich huichelachtig en hypocriet ging gedragen. Dát is Paulus’ pointe.
(vers 13) Daarbovenop speelt het feit een rol dat Kefas andere Joden meesleept in zijn discutabele houding en huichelachtig gedrag. Sterker: zelfs iemand als Barnabas gaat voor de bijl. Er is sprake van een domino-effect. De één volgt de ander in het kwaad van ‘negatieve afzondering’. Zij, Kefas en Barnabas én de joodse christenen laten zich meeslepen én slepen elkaar mee, gevoed door angst.
(vers 14) Paulus ervaart dit als zulk principieel onrecht, dat de heidenchristenen én het evangelie der genade geen recht deed, dat hij zich hier tegen in het geweer stelt. Petrus was in zijn ogen aan het afdwalen van de waarheid van het evangelie. Zijn wandel getuigde van wankelmoedigheid in het geloof. Paulus wilde een wandel in de waarheid en een leven vanuit de waarheid. Daarom vermaant hij Petrus in het bijzijn van alle anderen. Hij wijst hem frontaal op zijn afkomst. Kefas is een Jood die leeft als een heiden en zich niet houdt aan Joodse gebruiken of de Joodse overlevering. Paulus confronteert hem daarom met de vraag waarom hij, Kefas, de heidenen dan kan dwingen om als Joden te leven. Het antwoord is evident: ‘Dat kan niet, hoeft niet én mag ook niet!’ Paulus laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Als Joden de wet en de inzettingen achter zich hebben gelaten, zowel in leer als levenspraktijk, moeten diezelfde Joden de tot het christendom bekeerde heidenen niet dwingen om als Joden te leven. Dát is krom en tegendraads én het strookt niet met het evangelie der genade. Beiden, zowel Jood als heiden, zijn verlost om op gelijke voet, zowel in leer als leven, met elkaar op te trekken onder het nieuwe juk van Christus. Dat maakt Paulus elders op overduidelijke wijze helder (Rom.1,2,3).
~ Gespreksvraag 7: Paulus heeft een goede verstandhouding met Petrus. Zij respecteren elkaar en erkennen wederzijds de apostolische bediening (vgl. vers 7-9). Toch ontstaat er een conflict. Waar gaat dit conflict over? (vgl. vers 11-14) Wat ervaart Paulus als zéér onrechtvaardig? (vgl. vers 14)
~ Gespreksvraag 8: Is het erg om een conflict met een broer of zus in het geloof, te hebben? Heb jij wel eens een conflict met iemand, over principiële zaken, zoals bepaalde onderwerpen van het geloof? Hoe los je het op?
de website van Koert Koster
Praatmee