Terwijl D66 stug doorgaat om alle wetgeving te zuiveren van kerkelijke sporen, is er één bepaling die hardnekkig standhoudt. De Nederlandse wet verbiedt namelijk nog steeds de kerkelijke inzegening van een huwelijk zonder een voorafgaand burgerlijk huwelijk. Dat is een vorm van pure discriminatie. Want ieder ander bruidspaar is vrij welke ceremonie dan ook te laten voltrekken voor het paar naar het stad- of gemeentehuis gaat voor het sluiten van een burgerlijk huwelijk. Zo zou je bijvoorbeeld eerst gerust de zegen van prins carnaval mogen halen. Waarom bemoeit de staat zich dan met wat christenen in de kerk doen?
Sacrament
Vooral orthodoxe protestanten krijgen steeds meer moeite met dit verbod op een andere dan de in de wet genoemde volgorde van stadhuis en kerk. Een belangrijke reden daarvoor is ook dat het burgerlijk huwelijk uitgekleed is tot een kaal wederzijds onderhoudscontract en eigenlijk geen goede basis meer is voor een kerkelijke bevestiging. In katholieke kring ligt dat minder problematisch. Zij hebben de burgerlijke huwelijkssluiting altijd al gezien als iets van andere of lagere orde. Het huwelijk in de Rooms-katholieke leer is een door Christus zelf tot sacrament verheven instelling. Het 'ja-woord' voor de kerk is dan ook pas het eigenlijke moment waarop bij de Katholieken het huwelijk gesloten wordt en niet de aangeklede administratieve handeling bij de ambtenaar van de burgerlijke stand.
Leren van katholieken
Voor protestanten die een Bijbels huwelijk willen sluiten, wordt het tijd die katholieke visie op de huwelijksvoltrekking over te nemen. En de wetgever moet snel dit vreemde verbod schrappen of de mogelijkheid creëren dat een voorganger in de kerk tevens optreedt als ambtenaar van de burgerlijke stand. Natuurlijk met alle kwaliteitseisen die je moet stellen aan zo'n ambtenaar en de huwelijkssluiting zelf. Dat is echt geen stap terug in de tijd. Ook in een hoogontwikkeld westers land als de VS is de kerkelijke huwelijksvoltrekking de normaalste zaak van de wereld.
Praatmee