"Veel niet-christenen wantrouwen de kerk, en hebben moeite met - in hun ogen - bekrompen christenen die harde oordelen vellen over andersdenkenden. Maar Jezus wordt naar mijn idee wel door hen gerespecteerd," vertelt Robert Doornenbal, als opleidingsdocent verbonden aan de Academie voor Theologie van Christelijke Hogeschool Ede (CHE). "Ik weet niet of mensen vandaag niks van Jezus willen hebben. Mijn ervaring is in elk geval anders." Doornenbal gaat in dit tweede deel van het interview verder in op actuele vragen over de relatie tussen christelijk geloof en andere religies.

"Niettemin is het zo dat mensen je al snel intolerant vinden als je ervan overtuigd bent dat de waarheid alleen in Christus is te vinden, omdat jij gelooft wat in het Nieuwe Testament over Hem wordt gezegd. Namelijk dat Hij het de Weg, de Waarheid en het Leven is, dat Hij het ‘geheimenis Gods’ is, in wie al de schatten der wijsheid en kennis verborgen zijn, dat in Hem de ‘goddelijke volheid’ lichamelijk aanwezig is en dat Hij, en niemand anders, ons van Godswege uit is geworden tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiliging en verlossing."

Doornenbal: "Een kritisch punt van mij bij dit verwijt van intolerantie is dit: het woord tolerantie of verdraagzaamheid heeft voor veel mensen de associatie heeft gekregen van ‘het maakt niet uit’, of ‘het komt op hetzelfde neer’. Maar tolerantie in de eigenlijke zin betekent geen onverschilligheid of relativisme. Tolerantie betekent dat als je ergens diep van overtuigd bent en die overtuiging botst met die van andere mensen, dat je dan geen machtsmiddelen inzet om anderen tot hetzelfde standpunt te brengen. Op dat punt heeft het christendom vanaf de 4e eeuw vaak gefaald, moeten we eerlijk toegeven.

"Ook ten opzichte van de soms zelf – ironisch genoeg – onverdraagzame tolerantie-ideologen van vandaag. De houding die ik nastreef, ook voor mezelf, gaat verder dan tolerantie. Ze heeft te maken met liefde. Juist wie in Jezus Christus de openbaring van God erkent, weet dat de verhouding tot aanhangers van andere godsdiensten door de liefde bepaald moet worden. Deze christelijke liefde kan streng zijn en veroordelen, maar haar doel is steeds alles te behouden wat waardevol en uit God is."

"Er bestaan arrogante, hoogmoedige christenen," antwoordt Doornenbal op de vraag of het arrogant is om te zeggen dat het christelijk geloof exclusief waar is. "Net zoals er ook arrogante niet-gelovigen of andersgelovigen zijn. Maar die ‘christelijke’ arrogantie kan onmogelijk het gevolg zijn van het Evangelie. Want een diep besef van Gods grote genade in Christus bevordert bescheidenheid en nederigheid. Immers, jij hebt zelf niet bewerkt dat je tot geloof bent gekomen. Het is God die jou heeft geleid tot die stap van overgave. Getuigen van je geloof betekent dan ook niet dat jij het allemaal beter weet en dat je op iemand anders neerkijkt. Het houdt in dat jij als dankbaar mens met een ander deelt van wat Christus heeft gedaan in jouw leven en wat Hij ook kan doen in het leven van je gesprekspartner.

"Verder mag je ook beseffen dat het Evangelie niet maar een menselijk verzinsel is. Het is iets dat God heeft ‘bedacht’. Je bent als het ware een brenger van een goddelijke gift, niet van iets wat jij zelf hebt gemaakt en bereikt. Dit kan je vrijmoedig maken om hierover te spreken. Radicaal en nederig tegelijkertijd."

"Aanhangers van andere godsdiensten zijn niet alleen maar ‘object’ van zending. Wij veranderen ook door de ontmoeting met hen. We zien al in het boek Handelingen dat wanneer Petrus Cornelius ontmoet, deze ontmoeting allereerst leidt tot de bekering van Petrus!"

"Een voorbeeld van hoe andersgelovigen ons een spiegel voorhouden, geeft Ajith Fernando uit Sri Lanka," vervolgt de docent. 'Als christenen zijn wij het meditatieve of het beschouwende aspect van het leven kwijtgeraakt’, schrijft hij. ‘Ik meen dat deze tekortkoming één reden is waarom het christendom slechts weinig impact heeft gehad in Azië, waar religies worden gepraktiseerd met een hoog accent op het bekijken van anderen. Veel boeddhisten en hindoes, bijvoorbeeld, zijn niet onder de indruk van het christendom.’ Het is zelfs zo, zegt Fernando, dat zij christenen vanwege dit tekort houden voor ‘ongodsdienstig’!"